|
|
|
#1
3 December 2008, 10:58
|
|||
|
|||
Gözlerimi de al ben gidiyorum...
 Derinden yaralıyım bitanem... Kalbim sana gelmek istiyor.Ama hayat işte uzaklık yakıyor beni. Her istediğimde görememek  her istediğimde sarılamamak.... Şimdi şimdi anlıyor bedenimyüreğimkalbim... Giderken gözlerimden dökülen yaşlar senin gözlerinden sel oldu aktı. Seni yalnız bırakmak bilmediğim bir memlekettebilmediğim sokaklarda işte kalbim hiç ağrımadığı kadar ağrıdı. Gözlerimide al bitanem canımkanım. Sana yemyeşil gözlerimi veriyorum dünyaya benim gibi bakman için. Benim gibi hissetmen için.. Yokluğunda anladım yalnızlığıyalnızlığa sarılmayı... Karanlıkta korkmadan koşmayı. Çok engebe atlattım ama hayat dedim.Yine çelmesini taktı dedim. Ayırdı bizi dedim. Gözlerimide al bitanemcanımkanım. Gittiğin gün yaraladın benim sol yanımı... Sana kalbimi veriyorum sakın onu kırma gözlerimi veriyorum onu hiç ağlatmaellerimi veriyorum onları hiç üşütme. Bedenimi veriyorum bembeyaz bir kefenle. Sana fotoğrafımı gönderiyorum ve birkaç eşya. Beni özledikçe ona bakarsın. Ama söz verdin ağlamayacaktın. Gözlerimide al dünyaya benim baktığım gibi bak... Kalbim ağrıyor yalnızım hiç kimse duymuyor beni. Bağrıyorum ama sesimi duyuramıyorum. Ağlıyorum ama gözyaşlarım sel olup akmıyor. Koşuyorum ama sana yaklaşamıyorum. Uzanıyorum ama yetişemiyorum... Sadece engebelerle dolo bir araziye koşuyorum.GÖZLERİMİDE AL BEN GİDİYORUM.. 
|
 |
|
|
Normal
