Hüzün

Tepeden tırnağa hüzün basar sancılı düşlerimi. “Yanarım gözlerinin önünde alev alev… Söndüremezsin…” Bilirsin sen işte… Geniş zamanlarım olmadı hiç benim Dertli yüreğimi hangi rüzgara sarsam bilemedim… Dar zamanlarda geniş ihanetlerle yankılandı şiirlerimin sesi. Aralanan kapının gıcırtısıyla soluyorken bir gül Kekeme bir güz ufalanıyor hayatın içinde Bak da gör artık… Son-baharım ben İçini kamaştıran, yüreğini yakan son-umut… Boşuna olsa da yakarışlarla geçen zaman Yokluğun kaçsa da güz’lerime Hüzün aksa da ömrümün yanaklarından Sana gelen yollar kıyamet olsa da yürürüm