|
|
|
#11
4 January 2009, 13:32
|
|||
|
|||
Cvp: AŞk TadıNDa(Arşiv)
Senden ayrılmaktan da nefret ediyorum!!!
Ve sana kavuşmaktan da... Çünkü sana kavuşmakta öncesinde senden ayrı olduğumu hatırlatıyor bana Nefret ediyorum gecelerden Seni benden çalanlarından İçimdeki denizi boşaltan gözlerimden Seni gören sana dokunmayı başaran gözlerimden Nefret ediyorum aynalardan Bana beni hep ayakta gösteriyorlar çünkü İçimde  ruhumda gizlediğim yalanın ortaya çıkmamasına yardımcı oluyorlarSenden ayrılmaktan da nefret ediyorum Ve sana kavuşmaktan da Çünkü sana kavuşmakta öncesinde senden ayrı olduğumu hatırlatıyor bana Ama yine de her karşılaşmamızda Gözlerini her bana dikişinde Karanlık gecem arasında her belirişinde unutturuyorsun bana geçmişimi Yeni doğan bir bebeğin ciğerlerine dolan hava ilk nefes nasıl ağlatıyorsa onu Nasıl acıtıyorsa bedenini o oksijen sende yokluğunla acıtıyorsun bedenimiSanki ilk nefesimmişsin gibi ilk gülüşümVe aynı zamanda son gülüşüm ve son nefesim… Son bir defa daha görebilseydim seni Senden ayrılmaktan da nefret ediyorum Ve sana kavuşmaktan da Çünkü sana kavuşmakta öncesinde senden ayrı olduğumu hatırlatıyor bana Yeniden dolsaydın taze bir nefes gibi bedenime Ve haykırabilseydim sana sevgimi en sessiz çığlıklarımla… O zaman belki Belki bende bırakırdım için için aklımı kemirmeyi Bırakırdım eritmeyi bedenimi düşürdüğün yangınla Bırakırdım seni kaybeden benle uğraşmayı ve hatta unuturdum Unuturdum o gözlerini Senide unuturdum Tıpkı kendimi unuttuğum gibi… Çölde kalmış bir insana verilen bir damla su onun için ne kadar gerekliyse bir damla sevgi gerekliydi bana da... Yorulduğum da başımı omzuna koyacağım ağladığım da gözyaşlarımı silecek şefkatiyle koruyup kollayacak çocukca inatlaşmalarımı anlayacak ve masumluğumdan dolayı beni yargılamayacak bir damla sevgi... Bunca zamandır inatla senden istediğim neydi biliyor musun??? Ne para ne pul ne de bir dünya nimeti! Sen de dünyalar kadar olduğunu bildiğim SEVGİYDİ SADECE... Bulunduğum mekan neresi olursa olsun farketmiyor... Otobüste çalışma masamda bağdaş kurarak oturduğum yer soframda boynum hep sola doğru eğiliyor bilinçsiz bir bilinçle... Sanki yanımda sen varsın da omzuna yaslanıp dinlendiriyorum o huzur bilmez ruhumu... Masum bir serseri çocuk var ruhumda tek senle mutlu olacağına inanan tek sendeki sevgiye aç!!! İnat ediyor ayak diriyor ve tek ama tek seni özlüyor!!! 
|
|
|
Ağaç şeklinde