Sensiz/hiçtim

//boynu bükük akşam üstleri topladım
üç harf eşliğinde..
saçlarının kokusunu o kadar özlemişken//
s
e
n
s
i
z

h
i
ç
t
i
m

bir kaç dize sayıklarken sensizliği
dilimin çatlağında titrerken adın
gittiğin günü çivilemişken duvara
bileklerime sarmışken yokluğunu
biliyor musun
gıyabında
daha kaç kez vurulacağım!

(nasıl bir yoksunluktur bu
hani,
bana eylül kokan şarkılar öğretecektin
güz kokan sesinle)

baktıkça sararan fotoğraflarına
gözlerime, hasretin doluyor
kirpiklerin hala öptüğüm an gibi
dudaklarınsa, tütün kokuyor..
kimbilir daha ne kadar yoksullaşacağım
sensizliğin tekil sabahlarında

(nasıl bir kahırdır bu
hani,her ağladığımda gözlerimden öpecektin
yağmur ıslağı dudaklarınla)

artık
bakır renkli ayazlara bıraktım üşümelerimi
hiçliğin unutulma ertesinde..
omuzlarımda,ay sancısı
yokluğunsa bulut ayartması..
s
e
n
s
i
z

h
i
ç
t
i
m..
(nasıl bir üç harftir bu
hani,her yakaladığında yüreğini
sonsuzluğa gidecekti benimle)