| 
		 
 | 
| 
		 
			 
			#1  
			
			
			
			
			
		 
		
	 | 
|||
		
		
  | 
|||
		
	
		
		
			
			![]() Gidiyorum yine bu şehirden Ayaklarım geri geri Tekerlekler almış başını Dönüyor dönüyor Sanki bütün büyük aşkların ortak kaderi Ah beni en çok bu kahrediyor” Hep bi geç kalmışlık var gideceğim yerlere.. Can sıkıcı saatler birbirinin ardı sıra dolanırken sokaklarda  ben cam bir fanus içinde tıkılıp kaldım sankiVe yetemez oldum  bir erişememezlik var üzerimdeYetemiyorum kendime bile.. Susuzluğum oldu  soluksuzluğum oldu yeri geldi kusurlarım yüzüme vuruldu… Tam gidiyordum  gözlerim seni buldu… “Ah beni beni Vah beni beni Nerelere gideyim nasıl edeyim” Yaz gelirdi  ateşini vururdu yüreğimin yüzüme.Ardından kış yaprak yaprak düşerdi ellerimin içine.Hep aynı hasret hep aynı kişiye hep aynı mevsimde duyulurdu… Dört mevsime giden hep aynı yoldu… Tam yitiyordum  yüreğim aşkına doydu… Kelimelerin kifayetini kaybettiği zaman ve tüm güzelliklerin anlamını yitirdiği bir an’a rastlıyordu buraya gelişim. Meğer gölgeni de peşimsıra getirmişim… Sorgu-suâllerin sonundayız sevgili. Atarsam tut yüreğimi  tutarsan bırakma ellerimi… Tam susuyordum  sardın ellerimi… “Al beni beni Sar beni beni Saramazsan eğer körfeze bırak Gurup ile söneyim”  | 
![]()  | 
	
	
		
  | 
	
		
  |