![]() |
![]() |
#34
|
|||
|
|||
![]() ![]() Sen böyle gitmeler içinde iken umutlarım suya değen kar taneleri gibi erir ben yok olurum Dudaklarımda söylenmemiş onca söz varken bıçak ağzı bir yalnızlıktır gidişin her dalışta yeni vurgunlar geceden sabaha hiç değişmeyen Tut ki gitmemişin tut ki hıdrellez gecesi gül ağacının altına gömülen dilekler gibi bırakmışım senli umutlarımı öpüşülmedik zamanlara inat dört bir yanını öperek De ki yetişirmiş umutlar gül dalında de ki uzanıp yatmışız toprağa yan yana Senin böyle zamansız gidişinle anılar renklerini yitirip kararan bulutlarla beraber çoktan tutmuşken göç yollarını düşerim yarıda kalır senli rüyalarıma pusu kurar erken doğan şafak Rüzgarın önünde savrulup tadına varılamamış günlerse Hayyam’ın neyine meze olur ıslak gece sessizliğinde Böyle sessiz karanlıklar içinde yalnız kalınca hüzün düşer yanaklarıma inceden Ellerim üşür yüreğim üşür ben üşürüm... ![]() |
|
|