akşam güneşi

Hayatim temsili bir yenilgi gösterisidir
Okulu seven çocuklara bikkinlik getiren
Yagmurda yalniz kalir, seyircisi yoktur
Onun için yasamak alelade bir lükstür

Rüzgara karsi kalem oynatir hayatim
Damla damla büyür beyninde bir gül
Bir siirdir ve hiç de kötü degildir
Dizeleri birbirine iteleyerek geçer

Sararmis bir devrimci fotografidir hayatim
Genelevi bulamayan yeniyetmeye benzer
Yalnizligi yalnizliktir ve çok siradandir
Her hafta sonu annesini görmeye gider

Kartpostal görüntüleri ile intihar eder
Donar kalir bir aynada eli yüzü çiplak
Altinci filo gibi bir seydir, isyanlar bastirir
Yasaktir elini koynuna sokmak yasaktir

Sonuçta bir hayattir,naftalinler kullanir
Parasi çikmazsa gider sakal biyik birakir
Sevgilisi yoktur ve artik sevgisi de yoktur
Radyoda söylenmeyen bir ölüm sessizce kepenklerini kapatir..
Ahmet Erhan