Saatte iyice geç oldu…
Kaç günü akşam ettim seninle…
Kaç mevsim değişti ellerimin mesaisinde…
Yelkovanların iş yavaşlatma eylemleri sürerken…
Bu tımarhanenin denize nazır penceresinden daha kaç vakit seyredilir ki hayat…
Bir bardak çay daha çıkar mı sence gözlerinin deminden…
Çok sigara yakılası güzelliğin rahat bırakır mı peki beni; biraz uyusam…
Tavana astığım bakışlarımı yastığımın altına saklasam…
Ne dersin? Üzülme seni yazmaktan vazgeçmedim…

Maksat;
Yarına da bir şeyler kalsın!