Nogayca

Türk dillerinin Kıpçak öbeğine bağlı, Nogaylar tarafından konuşulan dil. Günümüzde Kiril alfabesiyle yazılmaktadır.

Peçenekçe

Peçenekçe ölü bir Türk dilidir. Oğuz koluna aittir. Doğu Abrupa'daki Peçenekler tarafından konuşulmaktaydı. 12. yüzyılda yok olmuştur.



Osmanlı Türkçesi (Osmanlıca :عثمانليجة ya da lisân-i Osmânî: لسان عثمانى)

Osmanlı devlet ve resmî yazışma dilidir. Bilimsel alanlarda Tarihî Türkiye Türkçesi denilmektedir. Türkçe'den ayrıca bir dil değildir. Dönemine ve kullanım alanına göre içinde (az ya da çok) Arapça ve Farsça unsurlar bulunsa da bugün latin harfleriyle yazılan Türkçe'nin arap harfleri ile yazılmasından ibarettir.

13-20. yüzyıllar arasında Anadolu’da ve Osmanlı Devleti'nin hüküm sürdüğü yerlerde yaygın olarak kullanılmış olan, özellikle 15. yüzyıldan sonra Arapça ve Farsçanın etkisinde kalan Türk yazın dilidir. Osmanlıca; Arap alfabesine, Fars ve Türk dilinden yeni sesler ilavesiyle oluşturulmuş, uzun tarihi boyunca kendine has özelliklerle geliştirilmiş, farklı yazı türleriyle bir sanat haline getirilmiş,arapça ve farsça kelimelerin çoklukla kullanılması kelime sayısını arttırmıştır.

• Temel Osmanlıca (Osmanlı Türkçesi)
• Osmanlı Paleografyası
• Osmanlı Diplomatikası (Osmanlı İnşâ Dili, Vesika İlmi)

olarak üç ana başlık halinde ele alınıp yorumlanmaktadır.


Osmanlıcanın herkes tarafından kabul edilmiş kati imla kuralları yoktur. Lakin bu, herkesin istediği şekilde yazabileceği anlamına gelmez. Bu kaideleri temel olarak, okutucu harfler, harflerin birleşme esasları, kelime köklerinin Arapça veya Farsça olmasına bağlı olarak alınan eklerin durumu gibi birkaç kategoriye ayırmak mümkündür.