iSte inSanoğLınun aYıbı!!
Ekim: Bugun var edildim. Buradayim. Varim. Muthi$ bir duygu bu.
Var oldugumu henuz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma cekirdeginden bile kucugum. Ama ne de olsa, ben benim. Varim
ya! Bu bana yetiyor. Henuz bedenim belli belirsiz, yuzum yok ama,
varligimi ve benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda
cicekleri sevecegim.

19 Ekim: Biraz buyudum. Kimildamam mumkun degil. Annem henuz farkinda
degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dola$ip gelen simsicak kan
bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini $imdiden
hissediyorum. Annem beni cok sevecek. Annem icin guzel bir surpriz
olacagim.


23 Ekim: Hic goremedigim bir el agzimi bicimlendirmeye ba$ladi.
Dudaklarimda onun dokunu$unu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler
dudagim damagim oluyor. Du$unun bir yil sonra bu elin dokundugu yerde
tebessumler acacak,
gulecegim. Dudagimdan ve dilimden sozler dokulecek. Herhalde once
"Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konu$acagim. Sana
gulecegim. Kimilerine gore hâlâ daha var degilmi$im… Nasil olur?
Varim ve gulucukler sunacak dudaklarim da olmak uzere ya… Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar kucuk olursa olsun yine ekmektir. Oyle degil
mi annecigim? Ah bir konu$abilsem!

27 Ekim: Bugun pek mutluyum. Icimde tatli bir kipirti ba$ladi. Artik
bir kalbim var. Kalbim atmaya ba$ladi. Hayatim boyunca boyle atip
duracak. Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem
bedeninde iki kalbin birden atmaya ba$ladigini bilseydi ne kadar
sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasim: Her gun biraz daha buyuyorum. Kollarim ve bacaklarim da
bicimlenmeye ba$ladi. Hele bir buyusun kollarim bak nasil kucaklayacagim
seni annecigim. $u ayaklarim da tamamlansin da, beraber cicekli
bahcemizde yururuz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasim: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve kucuk
$eyler. Aman Allah'im parmaklarim da cikmaya ba$ladi. Bunlarla cicek
toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de guzel
bir $iir yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina
koymak icin sabirsizlaniyorum.


20 Kasim: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ogrendi..
Ya$asin! Doktor teyze ozel bir cihazla gordu beni. Ultrason diyorlarmi$.
Resmimi bile cekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin
arasinda olacagim…

25 Kasim: Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henuz kiz
oldugumun farkinda degiller. Onlara surpriz yapacagim..

10 Aralik: Bugun yuzum tamamlandi. Artik iki guzel gozum, bir kucuk
burnum, dudaklarim ve yanagim var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralik: Artik
cevreme bakabiliyorum. Etrafim cok karanlik ama olsun. Yine de
mutluyum. Ya$iyorum ve varim. Kisa bir sure sonra gun i$igini
gorebilecegim, renkleri ve cicekleri taniyacagim. Ruyamda gordum. Dunyada
gokku$agi diye bir $ey varmi$.. Onu cok merak ediyorum.. Annecigim, babacigim sizin yuzunuzu de gorecegim. Tani$acagiz…. Mutlu
olacagiz. Gulu$ecegiz..

24 Aralik: Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin
kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin ati$larini da sen
duyabiliyor musun? Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar
tatli… Hic duymadigim bir $ey bu… Guzel ve saglikli bir kiz
olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yuzune bakacagim, o tatli sesini
dinleyecegim. Benim icin ninni de soyleyecek misin annecigim? Sen de beni
ozluyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksin.. Cok seveceksin, degil
mi?

28 Aralik: Anne burada bir $eyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz
bakiyor boyle... Sen aci cekiyor gibisin. Kalp seslerin degi$ti... Sustun.
Benimle niye konu$muyorsun anne? Anne… Anne… Annecigim…
Yuzumde soguk bir $ey hissediyorum. Anne, yuzumu parcaliyorlar... Anne
bir $eyler yap… Anne… Kolumu cekiyorlar anne… Canim
yaniyor anne... Anne… Ayaklarimi parcaliyor bu $ey anne... Beni
sana baglayan damari kopardilar anne… Anne kalbimi
parcaliyorlar… Annecigim… Anne… Anne… An…

Kurtajiniz tamamlandi hanimefendi. Gecmi$ olsun !..