Bir balık olsam diyorum kaybolsam mavi derinliklerde... Bir kuş olsam diyorum dalsam pamuk bulutlara... Bir böcek olsam diyorum minicik kalsam koca dünyada... Bir aslan olsam diyorum toplasam etrafıma tüm orman canlılarını. Kükresem etrafıma...
Yok ya bu olmadı, hayatım boyunca aslan olmayı başaramadım ben. Kimseye bağırıp çağıramam. Olsam olsam porsuk olurum ben. Dişimle tırnağımla yaparım işlerimi, evimi; dişimle avımı, tırnağımla... Bir gül olsam diyorum kırmızı bir gül, koklamaya kalkanın eline batsam... Bir kaktüs olsam, sert ve sivri aç susuz yaşasam... Bir orkide olsam, zengin evlerini süslesem... Bir sarmaşık olsam, sarsam tüm evi kucaklasam dünyayı... Bir papatya olsam, müjdelesem baharın eşsiz güzelliğini...
Yok ya bunların hiçbiride beni anlatmıyor... Olsam olsam ben bir kardelen olurdum herhalde. Karlara inat başımı göğe yükselten… Hayatım boyunca bir kardelen gibi oldum, mücadelesiz nefes almak zordu benim için. Ya yukarı çıkıp nefes alacaktım, ya da karların içinde donup kaybolacak... Şu var ki, güneşin tepede durduğunu bilen her kardelen o karı delecek ve bembeyaz karda renklenecek! Güzeldi... Yağmur sesiyle uyanmak, ıslanmak, dışardan ekmek ve gazete almak, çay demlemek, havayı balkonda kahvaltıyla yutmak... İyotlu deniz kokusunu solumak, tüm benliğinle tünelden çıkan tren misali ışımak, grimsi güne merhaba demek...
Gökkuşağıyla konuşmak, bir serçeye tebessüm fırlatmak, tesbih çekmek, saz çalmak, türkü dinlemek, arkadaşlarınla tabu oynamak, gırgırına zillere basıp kaçmak, top oynamak, kavga çıkarmak, kızmak, sevgiliye bağırıp çağırmak, sonra sımsıkı sarılıp ağlamak.
Parasız gezmek, bir tek sigaraya muhtaç kalmak, cebinde sigaranın kralıyla gezmek(reklam olmasın),halay çekmek, rock dinlemek, saclarını dikeltmek, duvara yazı yazmak, hüzünlenmek, gülmek, akşam olmasını dört gözle beklemek... Gece geç yatmak, sabah erken kalkmak...
Yani yaşamak, inadına yaşamak!