Demon, Hıristiyan literatürde cin ve şeytan anlamında kullanılmış bir terimdir. Terimin kökeni eski Yunanca’da tamamen farklı anlamlarda kullanılmış olan daimon sözcüğüdür.

Avrupa’da papazlar uzun süre, garip davranışlar gösteren kimselerde ve obsesyon olaylarında, hastanın vücuduna demonun girdiğini sanmışlar ve bu yaratığı kovmak üzere çeşitli uygulamalarda (egzorsizm) bulunmuşlardır. Spiritüalistlere göre, bu tür olaylarda cin zannedilen şey, spatyumun teşevvüş halindeki bedensiz ruhlarıdır.

Ortaçağ’da majiyle uğraşan bazı kimseler demonları sınıflandırma çalışmasına girişmişlerdir ki, bilimsel dayanağı olmayan bu çalışma demonoloji olarak adlandırılır.

Demonoloji, cin ve iblisleri sistematik olarak inceleyen çalışma dalı. Genelde dinlerin kutsal metinlerinin yorumlanmasını içerir ve teoloji yani dinbilimin bir dalıdır. Osmanlıca karşılığı Şeytaniyattır. "Cinler bilimi"de denmektedir.