KİNİM
bıktım her zaman aynı tiyatro
aynı perde ve aynı seneryo
kabuk bağlamadan yeni bir yara
dünümdeki bu yolculukta
hep dramı işledi sayfalarım
dünden bu güne kalmadı yarınım
ben dünyası ateşle çevrili bir akrep
bu son noktayı virgüllerindeki sebep
başım duman hayat duman gibi yaşam yalan
dibe vurduğun zaman yoktur yanında kalan
tanrım ya bir umut ver yada kalbimi durdur
sabrım bu son olsun ya da beni dondur
dün bu gün yarın ne değişti sanki
izmaritine kadar tükettiler güveni
bak vuruşlara
bak kazık şarkı
ya bass ya tiz yok bunun arası
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehennemime
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehenneme
makyajı iyi yapılmış bir dünya
kahpe kadere emanet yaşamlar
yalan baş rol oynar soluklarda
emitasyon yaşanan her duygular
kaygan zeminin içinde bir doku
yanmak istediğimde söndürülmüşüm
aslında baştan belli bu yolun sonu
ilk gözyaşım doğarken ölmüşüm
hayali gerçek yorumlamaya çalışan
pozitif temeli sağlam dostlukların
değil mi aşk ilk depremde yıkılan
beni intihara iten artçı şoklarım
insanların sevda umutları
son baharda düşecek bir sarı yapraksa
hangi vatan getirecek bana yarını
nefretle yazılan bu son mektuba
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehennemime
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehenneme
düşmez umut bir yağmur tanesi olsa
beni mahkum eder yine karanlığa
bitmez laneti mazisi derin
kahpeliğin yarattığı kederle geberin...
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehennemime
kinim öfkem nefretim herşeyim korkular sizin intikam benim
aşk dostluk yalan sevgi sahte hoşgeldiniz şimdi cehenneme
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
SON UYKU
Bir çığlık bulsam hiç susmayan
veya bir cümlede beni anlatan
gittin gideli sonsuz bir acı
ölümün önüne geçemedim yok ilacı
ilk ve son nefes ürkek bu beden
nedensizim sana yakışmaz kefen
sormaya korktum meleğim nerde
Tanrım hesap ver şimdi sıra sende
Hicran bu kesik eksik kalbim
her gece sancı odamda hayalin
külleri üfle ama ben yandım
günlerim hezeyan sensiz kaldım
sen düş ve gülüşlerime umuttun
çiviler çaktılar sanki kalbe
yeryüzünde bak bi hayat unuttun
bu çocuk sensiz yapamadı Anne
dünya bir film açılır perden
mutlu son da yok kaçar hep senden
nefret edersin seyircilerden
sahnesi gerçek tek oyun ölümdür(x2)
solgun her sürat yalanla boyanır
rüya biter kul gerçeğe uyanır
sonbaharı sevmiyor hiç bir yaprak
söz geçermi kadere bu kara toprak
sövdümse beden zamanla gelişir
güldümse neden sanmaki degişir
derdi bilmeden sözler avutmaz
göz yaşı aksın bu Gönül unutmaz
durgunum artık suçumu ararken
bakan bir kör var seçimi yaparken
hayatı oynar amacı biçimsiz
sarhoştur acım sonucu geçimsiz
aynı hüzündür sendeki duygu
ölüme sözümdür bendeki uyku
anlamı yok doğan her güne lanet
bu çocuk sensiz yapamadı affet
dünya bir film açılır perden
mutlu son da yok kaçar hep senden
nefret edersin seyircilerden
sahnesi gerçek tek oyun ölümdür (x4)