Soluklar ardı ardına bir bir tükendi.......
Hayatımın sesi kısık şimdi.
Dudaklarımda yetmiş yaşındaki bir ninenin,
kelimeleri yaşlanmış...
Hiç aglamamış bir canı, satlık yazdırdım ilanlara ...
Sıfatımda resmin bir göz boncugu sanki ,
ve ölü gibi sürünmekte duvarlarda....
Ve ellerim agır,
dokundukça kanayan yanlarım acıyor.
Babamın tokat atan elleri geliyor aklıma,
yanagım sımsıcak
saçı kesildiginde aglayamayan çocuktum
bilmiyordu kimse!!!!
Ve annemin çok aglayan gözleri ölmemişti henüz,
nefret beslerken gözyaşlarına!!!!!! Büyüyordum.
Ve tanısı konulamayan bir hastalıga şahitti ömrüm.
Bir aşkın yan etkileri çıkıyordu, ilaçları
yazılamayan mühürsüz reçetelerde .......
Düş satılan gecelerde camdan öteye bakmak neye yarar?
konusu olmayan bir roman gibi,
satırların bir başında birde sonunda vurgulanan,
aşkın çarenin ve çeresizligin anlatılmaya
çalışıldıgı bir ROMAN..........
Şimdi zehir gibi çöken bir geceye,
yeminlerimi emanet bırakıp,
rehin bir mutlulugu alacagım koynuma.....
Bu son geceyi doyasıya yaşayacagım.
Saklanma vakti degil yatak üzerinde kırışık çarşafların.
Kapat tüm kapıları giyin bana çıplaklıgını
ve giriver koynuma.
Ve usulca sol yanımdan,
ve yine usulca öp beni.
ve sonra
ve sonra git.....
Usulca git ben AGLAMADAN..............