ORADA
Orda
Tarım kooperatifin orda
Nasıl da beklemiştim seni
Askerden dönen oğlunu bekleyen
Anne gibi
Nikâh masasında ‘evet’ denmeyi
Bekleyen gibi
Nasılda beklemiştim
Sonumu bile, bile
Beni onarman arzusuyla
Dağınık bir yıkıntıdan geliyordum
Orda
Tarım kooperatifinin soğuk duvarlarına dayamıştım
Seni beklemekten yorgun düşmüş kendimi
Sabırsızdım
Elimde ter kokusu bir mektup
Dilimde bilmem kaç kez tekrarlanmış Fatiha
Akılımda dün geceden kalma seni seviyorum şiiri
Umutluydum
Önümden geçen işportacıyla beraber
Orda
Tarım kooperatifin orda
Seni seviyorum
Dur ne olur dinle demiştim
Sense başın her zamankinden kat, kat göklerde
Görmezlikten geldin beni
Vurdumduymazlıkla gittin
Bütün beni
Gecekondumu
Umudumu
Canverir sokağı(tarım kooperatifin bulunduğu sokak) ‘na dökerek gittin
Yağmur sonrası çamurlu bir sudan geçercesine geçtin üzerimden
Orda
Tarım kooperatifin orda
Bir ruh bıraktın
Canverir sokağından gelip geçerken
Önce yakana
Sonra vicdanına yapışacak bir ruh
Orda
Tarım kooperatifinin duvar deliğinde
Sana veremediğim mektup
Demir parmaklıklarında yürek izim
Esip geçen rüzgârda benim sesim
Bir çığlık gibi kopacaktır her sabah
Seni gerçekten seviyorum diye
Orda
Tarım kooperatifin orda
Yarım bir adam bıraktın
Yarınsız bir adam
Şimdi sen güle oynaya dururken
Bütün hayatı dağınık geçecek
Tarumar bir adam bıraktın
Tarım kooperatifin orda…
SEMİH POLAT