yaşamdaki tüm felfelerin altını üstüne getirirdik...
gördüğümüz her 3 şeyden bir şiir yazardık...
çok gülerdik...(espri anlayışımızın benzer olduğunu
sanıyorum...birimiz acıklı bir öykü okur, diğerimizin
gözleri dolardı...sonra konu dönüp dollaşıp IV.murat'a
gelirdi.!.bir güler bir ağlardık...dövünürdük...
derdidimizi anlatamazdık...sonra boşverirdik...
günce tutardık, aklımızda...
güzel bir anı olurdu, tabii dönebilseydik... )))