Türk Dili ve Türk Kimliği

Dil ağzımızda, dil konuşmamızın, anlaşmamızın özü, varlığı. Dikkat edilmesi, bilinmesi gereken kuralları var.


TÜRK DİLİ

Dil, bir anlatım, anlaşma aracı. Canlılar için gerekli, vazgeçilmez. Dilbilimcilerin, dil konusundaki ifadeleri:
-”Dil, bir toplumda, duygu, düşünce ve isteklerin, ses ve anlam bakımından bir uzlaşı ile kurgulanmış, ortak öğeler ve kurallardan yararlanılarak aktarımını sağlayan çok yönlü ve gelişmiş bir sistemdir”.

TDK’nın Türkçe sözlüğünde de dil;
- “1. Ağız boşluğunda tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan organ, tat alma organı.
- 2. İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan “olarak adlandırılıyor, açıklanıyor.
Dilin belirleyici nitelikleri şöyle sıralanıyor: 1- Bildirim aracı, 2- İşaret sistemi, 3- İnsana özgülük, 4- Canlılık, 5- Doğallık, 6- Sosyal kurum, 7- Ses bayrağı, 8- Kültür aynası, 9- Antlaşma sistemi.

Sözlü ve yazılı iletişimde kullanılan ve sadece insana özgü bir yetenek olan dil, aynı zamanda düşüncenin ve düşünce aktarımının da aracı olarak kabul ediliyor.
Dil biçim yönünden: 1- Ses düzen, 2- Yapı düzeni, 3- Söz dizimi düzeni, şeklinde sıralamayla karşımıza çıkıyor.

Dil türleri: 1- Ana dil (kök dil), 2- Uygarlık dilleri, 3- Doğal diller, 4- Ölü diller, 5- Ana dili, 6- Birey dili, 7- Ortak dil, 8- Konuşma dili, 9- Yazı dili, 10- Kültür dili - Edebi dili, 11- Şiir dili, 12- Standart dil, 13- Bilim dili, 14- Özel diller, 15- Alan dili, 16- Argo, 17- Jargon, 18- Sözde diller, 19- Yapma diller, 20- Güvenlik dili, 21- Kitlesel haberleşme dili, 22- Programlama dilleri, şeklinde sıralanıyor.

Uzmanların araştırmalarına göre; Dillerin çok uzun bir geçmişinin olduğu anlaşılıyor. İnsanlık tarihinin geçmiş asırlarına bakıldığında, dil sayısının azaldığı, birçok dilin aynı kaynakta birleştiği gerçekleriyle karşılaşıyoruz.


TÜRK ADI

Türk adıyla ilgili değerlendirmeler, ifade ediliş şekilleri kısa veya uzun... Zaman içinde netleşen anlatım biçimleri.

Türk adı: Türkçede cins isim olarak çok eski tarihlerden beri, “meydana çıkmış, gelişmiş, kuvvetli” gibi anlamlarda kullanıla gelen bir kelime olarak biliniyor. Özel isim olarak 420 tarihli bir Pers metninde, Altay kavimlerini karşılayan bir kavram olarak, 515 tarihli başka bir metinde ise Hun adı ile birlikte (Türk-Hun) güçlü Hun manasında kullanıldığı görülüyor.

Türk adının devlet adı olarak ortaya çıkışı, 6-8. asırlar arasında yaşamış olan Göktürkler’le başlıyor. Türk kelimesi Göktürkler döneminde önce devletin, sonra da devletin yönetimi altındaki boyların ortak adı oluyor. Daha sonra da, Turan soyuna mensup bütün kavimlerce ortak ad olarak benimseniyor, kullanılıyor.

Kaynaklar gösteriyor ki; “Türk” kelimesini, Türk Devleti’nin resmi adı olarak ilk kullanan siyasi teşekkülün Gök-Türk İmparatorluğu (552-774) olduğu anlaşılıyor.
Yeryüzünde 250 milyona yaklaşan sayılarıyla çok geniş bir bölgeye yayılan Türklerin Anayurdunun tespitiyle ilgili değişik iddialar ortaya konulmuştur. Türklerin ilk tarih sahnesine çıktıkları yerin Orta Asya olduğu kesinlik içindedir.