Bir fire verdi yürek
Nice zaman sonra sır perdesi aralandı
Ve
Dilde söz oldu 'yar'
mısraya döküldü yaşanmamışlıklar
Haykırdı olabildiği gücüyle hatıralar
'yar' dil'e düştü..
Söz oldu dil'de, konuştu.

..
Unuttum sanıyorken ben
Tozlu yüreğimde saklı kalmışsın demek ki
..

Zamane aşkları sevmezdin
Ben zamane bir aşk değildim
Ama beni de hiç sevmedin
Yinede bilirdin ben seni severdim
Belki de şarkıdaki gibi 'sen bilmiyordun'
Ve
Hiç bilmedin.!

..
Bu gece..
..

Dilimde söz oldun..

Anlatıldın da anlatıldın..

Önce
Sustum..
Dinledim..
Sonra
Suçladım kendimi..
Hakliydin..

''Giden masum '' dedi
'ahmak senii..!'


Boynumu büken de sendin
Bırakıp gidende
Ama sen masumdun.!?

'Evet' dedi
''Kes sesini, anma onun adını ağzına''
Nasıl da başarmıştı beni susturmayı
Ah bu dil'siz dilim..
Ah bu dilsizliğim!

Çaresizce..
'El gibiyiz' artık dedim

''El gibisiniz'' dedi dilsiz dilim..
Ah dilsizliğim.!

El Giiibii.!

(Bilirim
Bana müstahaktı..)

''Derler ki bi yerden sonra acımaz daha fazla..''



Herkes Yaralı

Ne zaman canın yansa bu kadar derinden
Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen
Ne inat ne gözü kara ne dayanıklı yürek
Acıyor aynı yerden her şeye rağmen
Ne akıl kar ediyor ne fikir o sırada
Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda
Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı
Alışılmıyor acıya yok kaidesi kuralı
Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni
Ne gelen anladı ne giden olanı biteni
Adıyorum aşka geri kalanımı
Suya söyledim gitti en son yalanımı
Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını
Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni