``Kalemim kırılsın ki bu en son yeminimdir
Seni sevmek son suçum; hayalin tek kinimdir``
Mülteci düşlerimin aman bilmez dilberi Hesapsız gidişlerin zaman bilmez dilberi Yine senin kapını asabah bildim bu gece. Yine senin ismini günah bildim bu gece, Yine sana yükledim yorulmuş itemimi Yine isminle andım sahipsiz matemimi. Duydun mu; senden sonra Mecnun sanmışlar beni İsmimi unutmuşlar çölle anmışlar beni Anahtarı kaybolmuş bir hasret zindanında Tutuklanmış düşlerim ağlıyorken yanında
Nefesim Sam Yeli`ne ortak olmuş, duydun mu?
Kokladığım her çiçek demsiz solmuş, duydun mu?
Oysa harap gönlümü kıskandı yıkıntılar Yorulmuş ahvalimden feyz aldı sıkıntılar Sense, bensiz yaşanmış her an`ı sevap sayıp Sustuğun her yalanı ömrüme cevap sayıp Vebalimi yüklenip çekip gittiğin günü Bir hakkın varmış gibi helaal ettiğin günü…
Rüzgârın kanadına yazdın ya satır satır. Halâ bütün şarkılar yokluğunu anlatır. Duydun mu; senden sonra kimlere canan oldum Kimlere sabahsız düş, kimlere yanan oldum Gözlerimin önünde dururken ihanetin Her gece uykuları vururken ihanetin, Yüreğim başka adres arar oldu, duydun mu? Kollarım başka yâr`i sarar oldu, duydun mu?
Oysa yalnızca sendin gördüğüm en mutlu düş Oysa yalnız sanaydı, özlem duyduğum dönüş Ve sen yok sayıp aşkı, zamansız çıkıp gittin Denizleri çöl kılıp, semâ`yı yıkıp gittin. Artık kapıma gelip, sabaha dek yansan da Günahını unutup, affederim sansan da İsmimi son nefesin bildiğin güne kadar Gözyaşını hasretle sildiğin güne kadar Şeytan secdeye dursa, tövbesi ek*** kalır Ne öfkem bir an diner, ne sitemim azalır. Kalemim kırılsın ki, bu en son ahvalimdir Gerisi mahşere dek ömrüne vebalimdir......