Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.
İÇİMİ ACITIYOR YOKLUĞUN
SENSİZ GEÇEN HER GÜNE LANET EDİYORUM
SESSİZCE AĞLIYORUM
KORKUYORUM AŞKIM SENSİZLİKTEN ÇOK KORKUYORUM.
ÜRPERTİYOR İÇİMİ YOKLUĞUN
SENSİZLİK BANA VERİLMİŞ EN BÜYÜK CEZA
YOKLUĞUN İÇİMDE KANAYAN BİR YARA GİBİ
HER DAİM ACITIYOR CANIMI
ÖLESİYE HAYKIRMAK İSTİYORUM SENİ SEVDİĞİMİ
SENSİZ OLAMADIĞIMI,SENDEN KOPAMADIĞIMI
KORKUYORUM AŞKIM SENSİZLİKTEN ÇOK KORKUYORUM
AŞK ...
Aşk; yalnız bir operadır kış güneşinde dinlenen.
Aşk; bazen bir zaman hatasıdır.
Aşk; bazen kavuşamamak, adını karalamaktır kağıtlara.
Uzun bir suskunluktur ya da durmadan ondan konuşmaktır.
Aşk; bir filmin, bir karesinde takılıp kalmak...
Bazen tuhaf bir cesaretle meydan okumaktır.
Aşk; bazen nedenini bilmediğiniz bir duraksamadır.
Aşk; bir harabenin ortasında birşey bulup da ne yapacağını bilemeyen
iki savaş çocuğu gibi kalmaktır.
Eylül'ün toparlanıp gitmesini izlemektir.
Bir bakış bile anlatmaya yeterken herşeyi
kalbinizi dolduran duyguların kalbinizde kalmasıdır.
Aşk; canınızla beslemektir hüznün kuşlarını.
Aşk; vazgeçmektir gözlerinden.
Geceleri ansızın nedensiz uyanmaktır uykularından, usul usul ağlamaktır.
Aşk; birgün anahtarın ters döneceğine inanıp ışığa kavuşmayı özlemektir.
Aşk; buralardan öylece çekip gitmek ve sonunda kendine bir gül vermektir.
Acını içine alıp, göz damlalarını tutup, güçlü olmaya çalışmaktır.
İclâl Aydın
O geldi…
Ansızın geldi. Uzundu boyu ve teni beyaz. Gözlerinde bal damlalarıyla çıkageldi. Kumdan bir kale sandığı, emeğimle kurduğum, gözyaşlarımla suladığım yepyeni ve paylaşılmaz dünyamı alt üst etmek için geldi. İstemediğim halde, gelmesin diye dualar ettiğim halde o geldi.
O geldi…
Güneşin bulutlara sarındığı bir akşamüzeri çıkageldi. Beni çepeçevre sardı o doyumsuz ruh çekimi. Ve anlayamadım hangi girdabın içine çekildiğimi. Karman çormanlıklarımı dağıttım dört bir yere. O geldi gömdüğüm anılarımı bir bir çıkarmak için toprağın derinliklerinden. Geldi ve dağladı hayatımı. Geldi ve akıttı bir süredir buzuldamış göz yaşlarımı.
O geldi…
O kadar karşı konulmazdı ki gelişi. Hamurunu bir zamanlar ellerimle yoğurduğum sevgimizin katili o değilmiş gibi fütursuz, onursuz çıkageldi. Bal damlasıydı gözleri. Ve ellerinde papatyaların kokusu. Gülüşlerinde alaycı bir mertlik. Ve o geldi. Şerefsiz bir namludan çıkacak son kurşunu sıkmak için kalbimin orta yerine. Geldi ve gökten bir bir inmeye başladı yağmur damlaları…
O geldi…
Ben ne kadar istemiyorsam o kadar çok geldi. Pencerelerimi açtı, perdelerimi araladı. Kilitlediğim kapılarımı açtı elinde tuttuğu paslanmaz bir tükenmez kalemle. Ve sancıttı içimde çoktandır küllenmiş bir yanardağ ağzını. Bir anlık sarmaşık çiçeği olmaya özendim. Sarılmak istedim sımsıkı, sarılmak istedim ne kadar üzdüyse beni. Sarılmak istedim bu gelişinden ne kadar mut(lu)suz olduğumu bilsin diye, anlasın diye…
O geldi…
Ve bir anda soldurdu bütün renklerimi. Tepe taklak etti yine düşlerimi, gülüşlerimi. Gelmesini istemediğimi söylediğimde yüzünde solmuş bir gül goncası takılı kaldı. Kıyamadım. Gözlerimi kapadım, bal damlası gözlere bakamadım. Bir zamanlar o gözlere ne şiirler yazardım. Ben ve geçmişim, ben ve kapalı kapılar ardı, ben ve oynadığımız saklambaç. Ah güneş yüzlü adam, ben sobelendim sense hep saklandın oynadığımız sevgi kılığına girmiş bu saklambaç oyunu boyunca.
O geldi…
Gitsin diye gözlerimi kapatıp dualar ettim, sadece bir rüya olsun diye adaklar adadım ama o bütün somutluğuyla çıkageldi. Gözlerinde bal damlaları, elinde papatyaların kokusu, karşımda duruverdi. Yıkmak için yepyeni, emeğimle kurduğum , gözyaşlarımla suladığım hayatımı. Geldi… Bir kez daha sobelendim o yağmurlu akşamüzeri. Yosun kokusuydu kırgın bakışları, ve ben çaresizliğin o an en anlamlı tanımıydım. Bir şeyler kaçtı, bir şeyler kovaladı. Tarifsiz bir sokağın 8283 numaralı binasında kalakaldım. Şifrelerim bana saklandı, ben şifrelerimi sakladım. Bir tane sekiz bir tane iki bir tane daha sekiz ve bir tane üç… Asılı kaldım rakamlar arasında. O geldi… Yıkıverdi onsuz geçirdiğim dört koca yılı… Gitsin diye dilekler diledim, gitmedi… O geldi. Yapılacak bir şey yoktu, çaresizliğimi alıp ben düştüm bu kez yollara. O ne kadar geldiyse, ben o kadar gittim ondan… O geldikçe ben uzaklaştım korkularımla… O geldi, ama artık ben yoktum!...
rüzgarın uğultusu kulaklarımda.. "seni seviyorum" der gibi..
bir tek sen kaldın özLemLerimde.. bir tek sana kavuştum ben düşlerde..
seni sevmeye doyamadım.. seni düşünmekten bıkmadım..
seni hep şurada taşıdım.. gözlerini gözlerimde ıslattım.. yaş oldun gözlerimden, hüzünlere aktın..
sesinle kulaklarımda çınladın..
seni sevdim ben ..
seni çok sevdim..
ve inan hep sevmeye devam edeceğim..
uzaklara inat seviyorum..
gözlerim kapalı..
dinliyorum..
dalga sesleri var yüreğimde..
her vakit kıyılarıma sen vuruyorsun..
Sen beni terkettin ve aşk cekip gittiyse..
Öyleyse.. Ben de seni terkediyorum..
Seni sevmeyi, özlemeyi, istemeyi ardimda bırakiyorum.
Yagmuru, geceyi, gözyaşini bir cirpida unutuyorum..
Ben de seni terkediyorum.. Aşk cekip gittiyse.. Üşüyorum..
Umudumu tüketip, küstürüyorsan beni yaşama..
İcin sizlamiyorsa aglamaktan kizaran gözlerime, soguktan moraran dudaklarima..
Derdim derdin olmaktan cok beriyse ve hakikaten hal böyleyse..
Seni beklemekten vazgeciyorum..
Beklemenin yorgunlugunu...
Umudun sancisini...
Tutamadigimiz sözlerin yasini...
Gercekleştiremedigimiz hayallerin acisini sana birakiyorum...
Umudu yanima arkadaş, yaşami kendime yol ediniyorum.
Ben gidiyorum..
Kalbimi sana bırakiyorum..Onu bari birakma..
Cok üşüyorum bu gece,onu hic birakma Olur mu?..
En azından bir parçam olduğunu biliyim sende..
Bir zamanlar sen vardın ya ben böyle yok değildim
Düşünürdüm neyi mi? Hep seni odalarda
Kimdi bana benziyen baktığım aynalarda
Senden başkası mıydı o sessiz beklediğim
Bir zamanlar sen vardın ya ben böyle değildim
Kim bilir ağlamayı ölüp kendi kabrinde
Sensizliği bu türlü benim kadar kim bilir
Akşam karanlığında herkes gider o gelir
En sevdiğim çiçekler çürümüş ellerinde
Kim bilir ağlamayı ölüp kendi kabrinde
Ya sensizlik ölmekse her gün bir başka türlü
Ya bir şey olmamaksa sen olmak o yerlerde
Yaşamak nerde hani yaşamak gücü nerde
Bilinmez sensiz kalan yaşıyor mu ölü mü
Ya sensizlik ölmekse her gün bir başka türlü.
Sevdim Seni
Seni sevmek öyle güzel ki Çünküsü ve nedeni yok bu sevginin Birşeye bağlı olarak sevmek istemiyorum çünkü Seni sadece sen olduğun için seviyorum Eskiden hep ben diye başlardım cümlelerime Şimdi biz diyorum farkında mısın? Sen ve ben yani biz yani ikimiz... Biliyor musun en küçük olmusuzlukta ölmeyi düşünürdüm eskiden Risklere girmekten korkardım.. Şimdi birçok riski göze alabiliyorum Hem de ölmeyi düşünmeden Sen varsın çünkü biz varız Ve tüm zorlukları birlikte aşacağız... Sen yokken günler birbirinin aynısıydı Hiçbir fark yoktu ve hayat öyle boştu ki benim için.. Seninle birlikte yepyeni bir sayfa açtım hayatıma O sayfa öyle güzel ki hiç sonu yok Hiç karalama silme yok Herşey ilk günkü gibi.... Bana güç verdin , destek oldun ve Herzaman güvendin... Hayallerim hedeflerim oldu sayende Düşlerim gerçeklerim... Ve geleceğim Unutma ben senin geleceğinim Sen de benim... Çok zorluklar var önümüzde Ne kadar güçlüyüm bilmiyorum Günün birinde bir taşa takılıp düşebilirim Ya da yuvarlanabilirim bir uçurumdan aşağı Ama yanımda sen oldukça Korkmuyorum hiçbir şeyden Ne taştan, Ne uçurumdan , Ne de ölümden... AŞKI ögrendim seninle papatyam Sevmeyi ve sevilmeyi... Geçmişin hiçbir önemi yok benim için Değiştiremem çünkü Gelecek de çok önemli Ama daha önemli birşey var ŞİMDİ Yaşadığımız içinde bulunduğumuz an Ve ben şimdi çok mutluyum
ÇÜNKÜ SENİ SEVİYORUM ÇÜNKÜ SENİ SEVMEK ÇOK GÜZEL ÇÜNKÜ SENİ SEVMEK : HER YENİ GÜNE SENİNLE BAŞLAMAK VE HER GÜNÜN BİTİŞİNDE HERŞEYE RAĞMEN SENİ SEVMEK ÇOK GÜZEL DİYEBİLMEK...
İki beden , iki farklı yerde olsa bile ruhların buluşmasını ne engeller…Ruhumu sana adamalıyım... Ruhum senin olmalı... Sen ruhumu güzel kıldın... Seninle ruhum yeryüzünde yaşamaktan her zamankinden daha fazla mutlu... İzin ver ruhum sende kalsın... Bu kararı kalbim ve bedenimle aldık... Kalbimde bedenimde bu karardan dolayı ferah... Çünkü sen ruhumu kendinle donattın... Gülücüklerinle, sözcüklerinle, bakışlarınla!..
Biliyorum ki sen en nice mutluluklarla bezeli yaşamlarda uyumalısın... Fazlasıyla hak ettiğin sevinçlerin gelmeli bir bir yüreğine... Gelmeli ki; geçmişinde ki acıların buhar olup kaybolmalı tümden... Öykülerinde ki sevinçler seninle yaşamalı hep... Senin olmalılar dirilip... Yüreğini geçmişindeki loş boşluktan çekmeliler... Çekip akmalılar yaşamına... Akıp sarılmalılar sana sonu gelmez bir nehir gibi...
Titreyen yüreğine merhem olmalı yaşayacağın her an... Sen ve kalbin gözyaşlarını sadece mutlulukların için tüketmeli... Geçmişin asla ağlatmamalı seni... Ağlatırsa bile her ağlayıştan sonra daha fazla mutlu olmalısın... Çünkü yüreğin uçsuz bucaksız bir iyilik tarlası... Biliyorum ki bu tarlayı o iyi, sıcak umutların çapaladı hep... Geçmişinin sana sızılarla örülü dikenli tellerle barikat kurmasına rağmen masmavi bir tarla yarattın içinde... Gelecekteki mesut düşlerin bu tarlada saklıdır...
Hayallerin birikmişlikten ağırlaştı farkındayım... Hayallerden çekindiğini, ürktüğünü de biliyorum... Ve her şeye rağmen hayallerin sana yaklaşmasından korkmadığını da biliyorum!.. Hayallerin mavi tarlanda gerçek olup misafir olacaklar yüreğine... Senin incitmeye çalışanlar hatta incitenler oldu... Buna engel olamadın... Ama hayallerine zarar verdirtmedin!.. Çünkü hayallerin senin için kutsal ve özgür... Emin ol hayallerin de senin için aynı şeyi düşünüyorlar... Sen ve hayallerin senin gerçeğin... Gerçeklerinse senin güzelliklerinle yoğrulmuş kalbinin yaşama bakan uzantıları...
mavi tarlanda mutlu olmanı arzuluyorum yaşamının sonuna kadar!.. Benimle mutlu olmak istiyorsan ben yeryüzünden göçene kadar kalbim senin!.. Ruhlar asla kaybolmazlar... İnan bana bir an bile ruhumun senin olmasından pişmanlık duymayacağım... Zaten eğer alırsan ruhumu ona yabancılık çekmeyeceksin... Çünkü tamamen seninle dolu!.. Seninle ve yaşattıklarınla... Seninle ve sözcüklerinle... Seninle ve geleceğinle...
Beni deli bir sevdaya sürükledin.uzun zamandır hasret kaldığım duygular denizinde yüzüyorum şimdi.geçmişin karanlığından,adı batasıca acılardan,hiçlik duygusundan ve yalnızlığın hüznünden kurtardın.dünyayı yeniden yaşanır kıldın,hayatıma heyecanlar,yeni umutlar ekledin.hayal etmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu öğrettin.teşekkürler sevgilim...
dünyada herkesin bir eşi,bir ruh eşi var biliyorum.kimisi hiç bulamadangöçüp gider hayattan.kimisi şanslıdır,bulur ve mutlu yaşar.ben de o şanslılardanı işte.çünkü buldum seni.çıkmasaydın karşıma,hayat boyu sürecek bir arayışın içinde olacaktım.her karşıma çıkana'işte bu o' diye sarılıp yanılacaktım.mutsuzluk mutsuzluğu kovalayacak,umutsuzluk hayatımın heryerini saracak ve ben senin yokluğuna alışacaktım;ama varsın,iyiki varsın.teşekkürler sevgilim...
hayatımda ilk kez birine güvenmenin ne demek olduğunu anlıyorum.ilk kez hiçbir kaygı duymadan yaşıyorum aşkı.ihanetlerin,yalanların yer almadığı bir sevda bizimkisi.oysa karşımdakilere her an bir şey yapacakmış gibi bakardım daha önce.yaptılar da...hoyratça harcadılar duygularımı.güzele dair ne varsa yok ettiler.çaresiz,güvenmeden yaşamayı öğrendim.yüreğimi korumak için öğrenmek zorundaydım.her sevdanın derin bir yara açtığı yüreğimin bir başka darbeye daha dayanacak gücü kalmamıştı çünkü.ve sen...sildin bu kötü anıları.sevdan,insan sevgisini yeniden aşıladı içime.teşekkürler sevgilim...
aşkımızı güzelleştirmek için çabalıyorsun,bu bana onur veriyor.bir aşk için çaba göstermeli.bunun en iyi kanıtısın sen.beyninle,yüreğinle seviyorsun beni.benliğini adadın aşkımıza.bil ki ben de öyleyim.biliyor musun,sensiz geçen her dakika,benim heycanımı dahada artırıyor.sadece bu heyecan için bile binlerce kez teşekkür etmeliyim sana.teşekkürler sevgilim