Özlemlerim
Ne insanlar bildik;
Adları sanları başka
Ama kimlikleri var idiler.
Ne insanlar sevdik;
Kocaman yürekleri ellerinde
Ateş hırsızları idiler.
Ne insanlara gönül verdik;
Güneşin sofrasına kurulmuşlar
Ki,her biri düşbaz adam idiler.
Ne insanlar tanıdık;
Kabulümüzdür halkımız diye
Güle oynaya ölüme gider idiler.
Ne insanlar gördük;
Yaşanan onca ihanetin içinde
hayatta oldukları sürece
Hiç ama,
Hiç bir zaman
Vede hiç bir şey için
Bir kez dahi olsun
Sitem etmez idiler.
Ne insanlarla yaşadık;
Uzunca süren serüveninde yolculuğumuzun
Artık yoksalar,
Ve olmasalar da bedenen hiç aramız da
Bize düşen görev bildik
Onların anılarının nezdin de
Her zaman olduğu üzere
Şimdilerde daha bir yoğunlaşarak
Pek
.......Ama
...............Çok
İnançla durmayı hayata...
Aydın Güler