Zaman sildi mi o anı
bir kasırga ikliminde delice ağladığımız
kalmaz mı yüreğe saplanan hançer
dudak kıvrımlarında bir acı gülüş
karanlıkta kayalara çarpmış gemiler
Gönül hicrana vurdu
mavilikte bir kuş seli akıp geçercesine her şey
Dem geçti dem içinde
Zamanın çöllerinde o deli çiçekti yaşadığımız
Yıldız ışıltısına boyandı kalbimizde
Bir ömür bir ana vurdu
Turna sesiydi
Poyraz nefesiydi
Savrulan karın hışırtısında
En güzel an cana vurdu


Demir kır bir akşam göğü kaldı aklımda
Bulutlar kişnedi peşimden kudurdu talaz
Mavi gürem bukağıda bağlı kaldı
Sevda hançer yüreğimde zehir zağlı
Bir an var ki bir ömürde boz ardıcın kesildiği
Bakakaldı peşim sıra düşü göçmüş yüzü yalaz
Bu yürek bir deli derya
Öfkesini bana vurdu

Yavşan kokmaz koca kentin gecesinde
Hain ortalıkta gezer mazlum canı faka düşmüş
Mezellettir ömrüm ömrüm dolu vurmuş gökçe başak
Alın çatı ortasında gurbet yazar sabanla çift sürmüş gibi
Unutma ay tarlalarında sevda harman eder idik
Islak mendilin olayım dürüm dürüm dürme beni
Yadırgıyım senden sonra nere varsa garip yolum
Kanlı meydanlardan geçtim yoldaşlarım yolda kaldı
Zulumlar zındanlar geçtim bir düşünü giye giye
Dudu yeşilin olayım çek gözüne sürme beni

Çöl geçilir akça boylu gökçe güzel
Dağa vurdum dağ biriktim
Yüreğimin yaylasında binlerce çoban
Kaval sesi biriktirdim türkü kardım ay tasında
Duvar deldim zından yıktım
Meydan meydan çağa vurdum
Kara sevdalara düştüm oy deli yürek
Özgürlüğe gökyüzünden libas biçtim
Varılmaz bir menzil yokmuş dünyada
Aşksız dünya sana vurdu
Gittim gidilecek ne acı varsa
Zaman yüreğimde durdu


Ömür yeldim taş basmayı hatim ettim bağrıma
Aşk aradım di yar di yar
Varmadığım yer kalmadı
Yol var ölüme çıkarmış-yol var zuluma çatarmış
Zından geçer duvar deler çöl aşarmış hoyrat ömrüm
Aah geçmişe gidilmezmiş
Aah geçmişe gidilmezmiş

Adnan Durmaz