Düşümde gördüm ki alıp götürüyorsun beni
beyaz bir patika üzeri
yemyeşil kırlar ortasında
mavi tepelere
dingin bir sabah vakti.

Hissettim ellerini ellerimde
senin dost elini
ve kız çocuğu sesin çaldı kulaklarımda
yeni bir çan gibi
baharın şafağından
bakire bir çan gibi.
Ordaydılar sesin ve ellerin
düşümde nasıl da gerçektiler!
Sen yaşa ey umut: Kim der ki
toprak aldı sinesine seni...

(alıntı)