Ömrün fasılları tez geldi geçti.
Yazı beherlidir kışı behersiz
Bir gün gördüm ki güçten düşmüşüm.
Yıllar öz atını sürdü eğersiz.



Ülkü olan yere baş koyan yıllar
Gamlı gözlerime yaş koyan yıllar
Ey yaşım üstüne yaş koyan yıllar
Nere kaçarsınız benden habersiz?



Ey ömür! Görünür artık sahilin
Elin kısıldıkça uzanır dilin.
Ömürden verdiğim yetmiş üç yılın
Zehiri yeterli balı yetersiz.



Öz omuz yüküdür herkesin yaşı
Derdi -sırdaşıdır fikri- yoldaşı
Dönüp mizacıma kahır gözyaşı.
Sevinç de keder de geçmez kahırsız.



Fikirler selinde akandan beri
Ayıramadım ben hayırdan şerri
Dökülmüş ömrümün yaprak yılları
Bahçesi virane bağı çepersiz.



Gönül o gönüldür koca yaşımda
Fikirler kaynaşır yine başımda
Yine hücumdayım söz savaşımda
Sözüm teperlidir özüm tepersiz...