Denizin uyku zamanında
bakirliğinde kumların
çiğ tanığı yaprakların geceye isyanında
ve gençliğimin ilkbaharında tanıdım seni
adını öğrettim rüzgarlara
beklenmedik bir zamanda
alevlenen gözlerin yangınında tutuştuk
kırmızı yağmurlarda evlenirim dedin bana
seninle kırmızı yağmurlarda evlenirim
ve yıldızları taç yaparım başına
dün gece karanlığın içinde aya baktım
yıldızlara
alacasında sabahın güneşi içtim
adını unutmayan rüzgarları dinledim sahilde
ve hep seni sayıklayan dalgaları
düşlerimi uyuttum hüzzam şarkılarda
şimdi yaprakların döküldüğü
acıların güldüğü
kırmızı yağmurların kedere yenik düştüğü günlerdeyim
kırık sevinçleri
buruk tutkuları
ak saçların hatırına geçmişe bıraktım
içimde hangi saz
hangi telden ne çalıyor bilemiyorum
rüyalarımda renklerin isimsizliği var
ve bir çarpıntı değil artık sevgilerim
şairin bir bahar akşamında hiç değilim
gel desen de gelemem denen yerdeyim şimdi
seni toprağım kadar sevsem de
mezarıma dek taşısam da yüreğimde
gelemem
bu gece beni düşün sen de
bana ilk gün söz verdiğin o yerde
kırmızı yağmurların altında
yıldızlardan bir taçla
hazin vedaların bulutunda bul beni
kırmızı yağurların tam altında.......