Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır:
"Ağaç kabuğu."- .
"Meyve kabuğu."- .
"Midye kabuğu."- .

Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü.

gök bilimi Bir sıvı veya gazı dıştan saran, sert katman:
"Yer kabuğu."- .

tıp (***) Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm.

hayvan bilimi Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı:
"Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak."- S. F. Abasıyanık.