Topraksız ortamda bitki yetiştirme
Topraktan kaynaklanan sorunların çözümü için alternatif seçim olarak ortaya çıkan bitki yetiştirme yöntemi. Son yıllarda teknolojinin de gelişmesiyle 'Hidrokültürlü' bitki yetiştirme yöntemleri yaygınlık kazandı.

Topraktan kaynaklanan sorunların çözümü için alternatif yöntem olan topraksız ortamda bitki yetiştiriciliği çalışmalarının başlangıç tarihi 19. yüzyıl ortalarında başlamıştır.

Ancak 1950'lerde seralarda kullanılmasıyla yaygınlık kazanmıştır. Bugün seracılıkta çok gelişmiş ve dünya pazarını elinde buiunduran Hollanda, sera sebzeciliğinin tümünü; ingiltere, Belçika, Almanya, Fransa gib Avrupa ülkeleri tarım üretiminin en büyük bir kısmını bu yöntemle yapmaktadır.

Son yıllarda süs bitki üreticiliği de teknolojinin gelişmesiyle hidrokültür malzemeleri kullanılarak topraksz yapılmaktadır. Türkiye'de 90'lı yıllarda başlayan bu yöntem, son yıllardaki yeni teknoloji transferleriyle yaygınlaşmaya başlamıştır.

Hidrokültür ne demek?
Bitki yetiştirmede tüf, pomza, perlit gibi topraktan farklI malzemeler yardımıyla bitki yetiştirme yöntemidir, Bu tür malzeme suyu bünyesinde sünger gibi taşır. Böylece suyu bünyesinde tutarak bitki ihtiyaç duydukça geri verir.

Sıcaklığın yoğun olduğu dönemlerde bitkinin nemli kalmasını sağlar. Hidrokültür bitkileri besleyici solisyonla ve özel uygulamaya uğramış bilinen kil granürüyle kültıve edilmektedir.

Bitkiler altı su dolu alanlarda korunarak kendi suyunu kendilerinin ayarlaması sağlanır. Hidrokültür saksılarında su seviye göstergesi bulundurarak, bitki köklerinin nem derecesi kontrol edilebilmektedir. Pek gübre ihtiyacı olmadığı için çok sınırlı oranlarda kullanılır.

Pahalı bir yöntem olması, belli bir bilgi birikiminin gerekmnesi, özen gösterilmesi gibi dezavantajları olduğu gibi, toprak işleme sorununu ortadan kaldıran, yabancı otlarla çözümü koıay olan, su ekonomisi sağlayan, kaliteyi arttıran, besin ve gübre kayıplarını aza indirgeyen, kaliteli ürün elde edebilmek gibi önemli avantajları vardır.