Bir kere vurdular beni!!!
kanım aktıama kırmızı görülmedi gözlerde
canım acıdı içten ve çekilmez bir hal aldı günden güne
yaram derinleşti ve kabuk bağladı önce
bi kere vurdular beni
tam adım atacakken merdivenime
tam da sevdiğimi söyleyecekken sevdiceğime
pencerede duran menekşeye bakışımı armağan edecekken hemde
kaldırımın kenarında ayağının üzerine oturmuş
heyecan içinde bir çocuğun oyun oynayışını seyrederken
yeni çıkan bir sinemanın afişindeki isimleri okurken
yazın ortasında kışı hayal edip saçlarıma kar yağdırırken
bir de sana giden yolun köprüsünde şarkı söylerken
bi kere vurdular beni
elinde beyaz bir melekalnında kırmızı bir mutluluk
gözlerinde parlak bir gülüşdudaklarında o mahsum sözler
ve sen damatlığın içinde yürüyorken
bi kere vurdular beni
işte o zaman öldüm sanmıştım
halbuki her şey yalanmış
ben yeni bir sahnede rol almışım
bi kere daha vurdular beni
o da sahne başında yazımı okurken olmuş
ilk önceleri bayıldım da ayılacağım diye bekledim
sonra başımda senin çığlığını hissettim
biR başka sahne diye perdenin kapanışını bekledim
herkes kaçtıkötü oynadık diye üzülen yine bendim
bi kere vurdular beni
işime gidiyordumyaşamımı oynamaya
yeni bir sahnede yeni bir yaşam kazanmaya
o zaman vuruldum iştearkadan üçüncü sırada oturana
vuruldum ama bu kez kanım da aktı
gözlerim bir kez gördü onuışık bakışımı aldı
yere başım ağır bir halde çarptısaçlarım dağıldı
etrafımı kalabalık etmeyin..
göremedim bir sefer daha daha seni yerinde
ben çok kez vuruldumöldüm sandım ama
bu kez vurulunca gerçekten öldüm galiba
derin bir iç çektimbaşım da hafiften dönmeye başladı
gözlerim eskisi gibi üçüncü sırayı göremiyordu
sanki akşam oldu da etraf karardı
bir kere vurmuşlar beni diğerleri rolden ibaretmiş
bu kez öyle vurmuşlar ki
en mutlu zamandabir iki sözü benden kıskananca
onu öğrenince ben vurayım dedim kendimi
kurşun kalmamış boş çıktı tabanca
bir kere vurdun bin kere yaşadım o anı
anlamadığım şu neden seçtin böyle mutlu bir zamanı?
bir kere vurdularişte canımı aldılar
kanım aktı hem bu defakırmızıyı da gördüler
ve dediler ki
suç onun değil yazığı kalemin mürekkebindedir
suç onun değil sayfadaki sözlerindir
ve dediler ki soğuk kanlılıkla
bu iyi bir iş oldu...
bunu ruhumla duyunca işte o vakit içim kahroldu......