Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın..




kavgadır kalbimin gözündeki fer....




bir devrimin eskimiş yüzüyüm...
derinimde puslu ihtilaller




yanmış süt kokulu sabahların
eşiğinde bekleyen gece!




bana göz kırpıyor kalabalık yalnızlığım şimdi arsızca...
fütursuzca




kimi
nerde
arayacağımı sordum
mavi gözlü hüzne




dedi "geç! aşkı geç!..."




geçemedim....








yedi geceyi geçtim.
yedi güvercin vurdum.
yedi yıldız biçtim.
yedi nehir içtim.
yedi dağ ezdim.
yedi yemin verdim.
yedi gül derdim.
ve
yedi
kez
titredim
bakışlarının sırtında.





bir eren geçiverdi içimden o vakit.
dedim
"kimi
nerde arayayım?!"




dedi "vur! aşkı vur!.."




vuramadım...




bir tutam hayat buldum.
kokmuştu.
çekilmişti bütün suları.
unutulmuştu bütün sözler.




ve
sanki görmek için
kapanmıştı gözlerin ayağına ölüm.
ölüm kör müydü?




bir cebinde birikmiş kan buldum
kullanılmış hayatın.
alıp bağrıma bastım.
sonra biraz daha yokladım
ve
bir and buldum sol dikişte.
dedim" kimi nerde arayayım?!"




dedi "sök! aşkı sök!.."




sökemedim...




bir şiir yazdım kalbine.
içinde kalbin hiç geçmedi.
bir çığlık çığırdım utancın yüzüne.
karanlık çatladı.
kalbin ıssızlığına yağmur gibi düşürdüm şimşekleri.
ve
gözlerime çark ettim karabasanları.
bir elimi sana verdim
ötekini aramadım bile.
bir yangın geçiverdi yamacımdan.
dedim
" kimi
nerde arayayım?!.."




dedi " kır! aşkı kır!.."




kıramadım...




eşkıya bir kahır biçti ömrümü




sonrasında canhıraş kavgalar...
küskün ölümler...




aynı yollardan geçtim...
farklı sehpalarda idam edildim




ve


unutmanın en deli yükünü taşıdım ben
sözlerinin kahpe yüzünde!!!




yalanın ve ihanetin insafsızlığı bendeydi...




benden soruldu uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı!




aşkı geçemedim...




hiç kalkmadı düştüğü yerden bakışlarım ki yıkaydım sessizliği...




hiç bakmadım canıma dert olmuş kimsesizliğe
ki
bir yol tutaydım...
sonrası mavala vurmuş bir gerçeğim
yerçekimsiz yalınlığı...
o kadar "var" yani:




içimde bir sen aşk içinde...




içimde bir ben bir sen içinde




içimde bir biz bin hiç içinde...




sırrın kalemine perde indirdim
ve
ben
bir
kez
daha
ye-
nil-
dim!!!!!!