ikimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar
sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun
bense kendimi usta zannediyordum bu işlerde
yağmur gibi akıp giden yıllardan
geriye ne kaldığını bilmiyordum
seni tanıyana dek
ama farkındaydım yinede
ne zaman seninle olsam
tanıdık bir kus cıvıltısıyla uyanıyordum
her sabah
şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum
hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden
namımın olsun
ben sende ülkemi sevdim hüzün dolu
yağmurlarla tasan boynu bükük nehirleri
ben sende yolları sevdim
dallarına hiç bir kusun kopmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla kaplı
yolları
ikimizde acemi birer asıktık o zamanlar
ve
çoğu zaman ne yapacağımızı bile bilmeden serseri dolaşırdık sokaklarda!!!.