Ben seni kendi iklimimde büyüttüm.
Bir zamanlar hayat yoktu o iklimde..
Uçsuz bucaksız bir bozkırdım.
Yalnızca ben yaşıyordum o memlekette..
Gözlerimin siyah bahçelerinde hiçbir çiçek yetişmezdi
ve hiçbir kuş uçmazdı çıplak dağlarımda...
Siyah saçlarımı zindan gecelere yoldaş etmiştim.
Tükenmiştim aslında ömrü kısa bir kalemdim.
İki kollu iki bacaklı silgiler iyi çalışıyordu.
Her yaptığım her yazdığım siliniyordu.


Sen çıkageldin sonra o yalnızlık şehrine...
Aykırıydın aslında
benim soğuk geçen yazlarıma..
Çünkü beyaz güllerle baharı getirmiştin bana..
Kalbimin işgalcsiydin aslında
izinsiz sınırlarıma girmiştin.
Seni durduracak kalkanım yoktu
doğrusu gücümde yoktu.
Ve evet sen bana aykırıydın önceleri
Ama...
Sen ben olunca sonraları
ılık ılık düşmeye başladın sevgi dilencisi avuçlarıma..
Ben sen olmaya başlayınca
yaz yağmurları akıttım sel sel her kavrulan yüreğe..


Hoşgeldin bana..
Sevdan yüreğime o kadar yakıştı ki
ve o kadar ak'sın ki bende
Tüm saflıklar beyazlarıma secde ediyor şimdilerde..
Hoşgeldin...
Hoşgeldin dünyama..
Nasıl oldu anlamadım.
Davetsiz bir misafir gibi çıkageldin gönlüme
şimdi hapissin o yürekte..
İnan burada en iyi şekilde ağırlanacaksın.
İkramımsa sevgim olacak yeterli mi?


Seni aramanın tadı ekmek tadı..
Hani acıkırsın fırından yeni çıkmış
sıcak ekmek kokusunu çekersin ya içine..
Şimdi öyle muhtacım sana!!
Tadını bile istemem senden
Yalnızca sana her acıkışımda kokunu duyayım yeter!!
Ki ben sana hiç doyamam ki..


Gel ey sabahım!!!
Gel ey dert ortağım canım..
Gel...
Tüm tabiat düşmanındır biliyorum.
Gel de sonbahar yaprakları kıskansın
sendeki yeşilin ahengini...
Hasretlik var şimdi!!
Ağlama sakın!!!
Gözlerini yeşilinden tek bir yaprak düşmesin kıyamam..
Benim gözlerimin siyahı yeter ikimizin matemine...


Bilirim gelemezsin
her ne kadar "gel" desemde...
Ama üzülme sevdam
Özlemler sevenlerin bir sınavıdır bir bakıma..
Kavuşmalar ise hasretli bekleyişlerin mükafatı!!
Kavuşmayı düşünmek
ve..
Bir daha hiç ayrılmamayı düşlemek...
Hepsi bu...
ANLIYORMUSUN....