Gecenin ayazı vurur oldu sabahları yüzüme
Yalnızlığın soğukluğu mudur nedir anlamadım
Ama sensizliğin acısı bir yerlerde
İçimde bir yerlerde acıyor
Anlatamıyorum bunu kimseye bunu
Onlar beni mutlu sanıyorlar
Ama bilemezler ki benim tek mutluluğumun
SEN olduğunu Sana bir şey olacak diye gecelerim uykusuz geçti
Şimdiyse ya olduysa diyorum
Ya kırıldıysa
Ya parçalandıysa ya da bıçaklandıysa
Biliyorum karşımda olsan evet derdin
Kırıldı bir yerlerim hatta paramparça oldu
Ve bitanem kalbimden bıçaklandım ben
Sen bıçakladın diye
Yaptım di mi bitanem paramparça ettim seni
Kırdım seni
Hatta kalbine bıçak sapladım da gittim
Ama bitanem ama sende gitme demedin bana
Dön demedin bana
yapma böyle hiç demedin
Şimdi istemediğin o kadar çok şey yapmaya başladım ki
Yakında elimde sigaralı fotoğraflarımı bile görürsün
Sana derdim içme diye zehirleme kendini
Ama şimdi ben…
Evet ben başlayacağım bitanem
Sen derdin derdimi alıyor diye
Ya da mutluluğuma mutluluk katıyor diye
Aslında demezdin de ben anlardım
Unutmadım tek sigara içmek için yalvardığını bana
En mutlu anında
Oradan anladım bitanem oradan
Şimdi ben mutsuzum ya sen
Sen nasılsın???
Mutlu değilim de bitanem mutlu değilim
Sen öyle de ki kendime olan kinim artsın
Artarak boğsun beni
Sana yaptıklarımın acısını çekeyim
Çekiyorum aslanda ama fazladan zarar gelmez
Sana keşke son sözümü söyleyebilseydim
Seni seviyorum diye
Keşke şu satırlara değil de yüzüne sorabilseydim sorumu
‘NEDEN KAL DEMEDİN ?’ diyeee