Hüzün yıldızları parlıyor bugün gökyüzünde
Bu gece yine için için yanıyorum
Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum
Seni gidişini sevişini herşeyini
Unutamıyor işte seni şu yaralı kalbim
Yaptıklarını hatırlayıp pişman oluyor
Seni düşünüyorum bu gece karanlık gökyüzünde
Simsiyah gökyüzünde parlayan yıldızları seyrediyorum
Onları sana benzetiyorum
Kararmış kalbimin bir kenarında yanan meşale misali
Dedim ya seni düşünüyorum bu gece
Beni sevdiğini bana nasıl baktığını bana nasıl güldüğünü
Ellerimi nasıl tuttuğunu ellerini nasıl tuttuğumu
Büyüyen bir ateş gibi sevgimizin nasıl çoğaldığını
Ve birgün ansızın bırakıp gidişini
Son vedanı hatırlıyorum gözlerime ağlarcasına baktığını
Gözlerini kalbime gömdüğünü hatırlıyorum
Bir daha çıkamasın diye
Çıkamadılar zaten kalbimden gözlerin
Ölüler dirilirler mi ki gömülenler çıksın gitsin?
Gittin son bir veda ile gözü yaşlı
Elimde kolyen ardından dakikalarca baktım ağlamaklı
Sıkıldım üzüldüm perişan oldum ama ağlamadım
Ağlayamadım engel oldu gururum engel oldu aşkım
Uzaklara gittin belki birdaha asla geri dömemecesine
Özledim seni deliler gibi özlüyorum hala
Sen bir yerde ben bir yerde yinede sömedi sevgimiz
Aksine çoğaldı dağlar gibi oldu hasretimiz
Hep seni hayal eder hep seni düşünürdüm
Sesini duyunca yaşar duyamayısınca ölürdüm
Aradın beni aylarca bir sevgi uğruna
Ne yazık ki ihmal edildin bir hata uğruna
Kırıldın ağladın affettin ama hep sevdin
Beni sevdin gülüm beni kalbi kırık bir vefasızı
Yine ihmal edildin yine unutuldun bir hiç uğruna
Yine kırıldın yine ağladın yine affettin
Bir daha unutuldun sevdanla başbaşa bırakıldın
Yine kırıldın yine ağladın ama bu sefer affetmedin
Sevdiğini en mutlu gününde öldürdün
Ve ardına bakmadan gittin
Beni benle başbaşa bıraktın yıkıldım üzüldüm kırıldım
Senden ayrılınca kaldım çaresiz sevgisiz ve birde sensiz
Hep sensizdim zaten ama şimdiki kadar asla değil
Parçalanmış bir kalbe sahip oldun mu sen hiç?
Parça parça edilmiş yıkık ve virane
Bir o kadarda vefasız
Önceleri üzüldüm yıkıldım ama asla ağlamadım
Geldi geçti deyip senide gözlerin gibi kalbime gömdüm
Unuttum dedim unutacağım dedim
Unutamıyorum dedim unutmam dedim
Önce gözlerin sonra sen çıktın kalbimden
Bir vicdan azabıdır başladı ölü yüreğimde
Hiçbir şey kalmadı senden başka kalbimde
Hatıraların gözlerin ve sözlerin
Şiirlerini getirdiler bana
Beni öldüren şiirlerini
Vefasız dediğini duydum yıkıldım
Düşündüm seni gecelerce daima tek başıma
Şiirlerin öldürdü hasretin yaktı yüreğimi
Kırıldım üzüldüm yıkıldım ve en sonunda ağladım
3 kişi ağladık sana; ben kalbim ve gözlerim
Sana yandım seni sevdim seni hatırladım heryerde
Belki birgün sesini duyarım umuduyla
Telefon bekledim günlerce
Telefon gelmeyip sesine hasret kalınca
Ağladım ağladım
Sana yaptıklarımı ancak o zaman anladım
Duydum ki kalbini vermemişsin kimseye
Olurda içinde görürler beni diye
Benim kalbimide istediler ama vermedim kimseye
Olurda içinde seni görürler diye
Gökyüzü yıldızlar ile doluydu ben hep seni düşünürken
Hüzün yıldızları koydum adlarını seni hatırlatıyorlar diye
Aynı onlar gibi sende benden çok uzaklardaydın
Hep göz kırpardın uzaktan sessizce
Bense hep seni bekledim kırık kalbim yaşlı gözlerimle
Bazen hayallere dalıyorum seni düşünüp ağlıyorum
Seni ve sevgini arıyorum hep kalbimde
Düşmüyor adın hiç dilimden
Öleceğim gülüm bir gün ben
Senin sevginden senin derdinden
Bir gün göreceğim yine belki seni
Seni beni unutmuş benim olmayısan seni
İşte o an aşkımın gözyaşlarını hatırlayacağım
Ve yine bir köşeye oturup ağlayacağım
Yemin ettim senin üstüne sevmeyim başkasını diye
Ve heryerde her zaman tekrarlıyorum yeminimi;
Seni unutmam için öldürseler bile
Karşılık olarak dünyayı verseler bile
Darağacı kurup idam etseler bile
Senden başkasını asla sevmeyeceğim...