Ağır bir misafir gibi
ağırladığım...
Yüreğimde gizlice...
Ayıbımı örter gibi kapattım perdeleri bu gece...
Korkak bir ev sahibi;
kemirdim tırnaklarımı iyice...

Küllerindeydim yaktığım onca yılın.
Sönmek üzereyken inadına
Sen bu ateşi harladın...



Hayali ellerini tutuyorum oysa
Gözlerinde boğuluyorum.
Hayali omuzlarına yaslanıp
Ayaklarım ıslanıncaya kadar ağlıyorum.
ben işte o an
Yaşadığımı anlayabiliyorum.



Hangi şehir barındırır beni
Hangi sokaklar saklayabilir sırrımı.
ve hangi yalan örter
yüreğimdeki gizi...

Ateşin elleri olsa
ancak bu kadar yakabilirdi...
Bıçağın niyeti olsa
bu kadar kanatabilirdi...


Sen ateşten beter
bıçaktan keskin...
Yanarken çıkardığın yangında
Bir damla daha kanamışım
kimin umurunda..............