Tedirginlik....

Durağan konuşmaların sıkıntısı...
Isırılmış dudaklardan içime akan kanın
damağıma yapışan pıhtısı
Hani hiçbir cümleye yerleşemeyen kelime
İsmi yani;
Gidenin ismi satır başıdır aşk ayetlerime....

Ürpermek....

Tekrar dokunabilmek tutkusu....
Temassız sevişmeler
Tenlerin son bir el sallaması gibi
Hani ellerimi koymayı bilemediğim yer
Yıldızlar tutmaya alıştığım o ipeksi gökyüzü
Teni yani;
Yoksunluğun teni geceleri uykularımı örter....

Yitirmek...

Sonlara müptela aşkların koyu yası..
Tüm renklerin siyaha tutsaklığı
Kesin intiharı gökkuşağının
Hani gözlerimin rengini yitirdiğim o son bakış
Pulunu terk eden mektup gibi
Kimsenin sahiplenemeyeceği o büyük aldanış.....

Tutsaklık...

O şehvetli teslimiyet...
Tenimi acıtan yokluğunun prangaları
Ve bundan duyduğum tanımsız zevk
Bir zafer çığlığı inlemelerim
Ve gövdemin gönderine çektiğim
O dimdik bakabilen gözlerim
Kesin inkarıdır
En çetin yenilgilerimin

Sevmek....

Yeniden alışarak kan kaybına
Ve ekleyerek kazandıklarını anılarına
Savaşmak yani... silahsız..... çıplak...
Müttefik ederek kelimeleri ve hayalleri
Yaşamın dayatmasına rağmen
Ağırlaşan nefese rağmen
Bir pankart açar gibi yazmak aşkı
Sol yanını bir el bombası gibi atmak aşk meydanlarına
Ve tutuşmak bir hıdrellez ateşi gibi
Dolanmak çarşafların o muhteşem yalnızlığına

Vazgeçmemek...