Bakma nemli gözlerime!
Bir iç çekiş görürsün o zaman...
Pişmanlık değil o süzülen yaşlar.
Belki de bir hüzün
Ya da sensizliğin denizinde
Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar...

Zaman durmuyor kayıp gidiyor ellerimizden
Ve ben zamanla birlikte biraz daha susuyorum
Sonra ...
Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında
Tutunamadan bir dala
Alıp atıyor beni sonsuzluğa...
Sonsuzluk da sen oluyorsun
Sonra ...
Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu
Büyüyor giderek yalnızlığım... .
Ne vakit geçti o unutulmaz an'lar
Sensizlik yanı başımda kapılmış akıntıya
Sürüklüyor zaman beni

Çaresizliğe çaresizce...

Gözlerim yaşla dolu
Ama boş bakıyor aynı senin gibi.
Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış
Seni göremez oluyor aniden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu!

Pişmanım ama "Sensizliğe" de ağlamıyorum aslında!
Belki de sadece karşılıksız sevgime.
Bakma o yüzden gözlerime
Ve sakın ağladığımı görme!....