Yine sen dedim işteKaç zamandır çabalıyorum sen dememeye ve gördüğün gibi başaramıyorumSende kaldım;baharda tellere takılan uçurtmalar gibiParçalandım ama kopamadım o tellerden bir türlüRüzgara yalvardım ,yağmura ağladım ama kopamadım Koparamadım ruhumu sendenNe cezalar verdim kendime bir bilsen !!Ne savaşlar verdim kendime karşıNe yaptıysam adını anmaktan alıkoyamadım dilimiBen yüreğimi sevdandan hiç ayıramadım
Kahretsin!!Yine gitti!!Son zamanlarda kırılır oldu kalemim adını yazarken nedense?Çürük yapıyorlar bu kalemleri herhaldeYoksa ben mi çok yükleniyorum kaleme acaba!!!!Kalemtıraşım nerde kim bilir,aramaya mecalim de yokNeyse yazacak mektubum da kalmadı zatenAslında mektubu gönderecek adresim yok
Yani; gidişin içine yüreğimi yazdığım, adressiz mektuplar bıraktı banave mayınlarla dolu bir yürekKim dokunsa patlar sevdalarım içimdeİncitirim aşk diye yaklaşan yürekleriOysa bilirsin ben hep incitmeye tercih ederdim incinmeleriBaştan ayağa yalnızlık tütsüleri sinsin isterim üstümeKorkarım yaralarım kanarsa tekrar diyeYa kanım karışırsa sevdanın devr-i daimine yeniden
Korkarım uğrunda ölmelerden;sen başkaları uğruna ölümleri göze alırken Canım çekilir iğne deliklerinden uçsuz bucaksızlığa seni düşünürkenKorkum tekrar bulamamak kendimi karanlıklarda!!
Kısacası şah damarımı kesti ayrılıkAklım hala gidişinde Canım hala can çekişmede