YOKSUN.....
sen içimin yandığı...
sen gözümün ışığı
sen huzurlu bahçem
sen saf gülümsemem
sen coşkulu kahkaham
hayata dair her güzel şey….
Ağlamak yaraları mı sarıyor …
içinde ki yangını mı söndürüyor
Niye yokluğun canımı yakıyor
İçim acıyor
Hayallerim vurduğun sensizlik damgasıyla kanıyor
Ayaklarının altında ezdiğin bir ben var
Bunu senden baksa kimse görmüyor…
Sizin oralarda bir ben daha mi buldun ?
Benim gibi mi gülümsüyor sana?
İçten tüm sevgisiyle…
Uykusuz gecelerine katık mı etmiş hayallerini
Yoksa benim kadar mi sevmiş seni…
Ne bu gece bitecek…
Nede sensizliğin acısı dinecek…
Geceye baktım yoksun, yoksun, yoksun…..