Dünya, bildiğiniz gibi Güneş Sistemi'nin bir parçasıdır. Bu sistem, Güneş'in etrafında dönmekte olan dokuz gezegenden ve onların elli dört uydusundan oluşur. Dünya, bu sistem içinde Güneş'e en yakın üçüncü gezegendir.

Güneş'in çapı, Dünya'nın çapının 103 katı kadardır. Eğer Dünya'yı bir misket büyüklüğüne getirirsek, Güneş'in bildiğimiz futbol toplarının iki katı büyüklüğünde ve aradaki mesafenin de yaklaşık 280 metre olması gerekir. Güneş Sistemi'nin en dışında bulunan gezegenleri ise kilometrelerce uzağa koymamız gerekir. Aradaki mesafelerin bu kadar büyük olması çok önemlidir. Eğer Dünya’nın Güneş’e uzaklığı daha fazla olsaydı: Dünya çok soğur, atmosferdeki su döngüsü olumsuz etkilenir, dünya buzul çağına girerdi. Eğer daha yakın olsaydı: Dünya kavrulur, atmosferdeki su döngüsü olumsuz etkilenir, yaşam imkansızlaşırdı.

Samanyolu Galaksisi'nin içinde Güneş gibi, çoğu ondan daha büyük olmak üzere yaklaşık 250 milyar yıldız vardır. Ancak Samanyolu Galaksisi uzayın büyüklüğü düşünüldüğünde çok "küçük" bir yer kaplar. Çünkü uzayda başka galaksiler de vardır, hem de tahminlere göre, yaklaşık 300 milyar kadar! Bu galaksilerin arasındaki boşluklar ise, Güneş ile yıldızlar arasındaki boşluğun milyonlarca katı kadardır.

Dev boşluklar, amaçsız yere ortaya çıkmamışlardır. Elbette ki evreni yaratan, bizim yaşamamız için kusursuz bir biçimde var eden yüce Allah, bütün yarattıklarını olduğu gibi evrendeki boşlukları da bir amaç için yaratmıştır.

Evrendeki gök cisimlerinin dağılımı, insanın yaşamı için tam olması gereken yapıdadır. Allah Dünya'yı insanın yaşamı için en uygun koşullarda yarattığını Kuran’da şöyle bildirmiştir:

"Allah, yeryüzünü sizin için bir karar, gökyüzünü bir bina kıldı; sizi suretlendirdi, suretinizi de en güzel (bir biçim ve incelikte) kıldı ve size güzel-temiz şeylerden rızık verdi. İşte sizin Rabbiniz Allah budur. Alemlerin Rabbi Allah ne yücedir." (Mümin Suresi, 64)