Gemiler kalkardı,sahipsiz limanlardan,
Sen o gemilerden birinde olurdun,
Gönlünün çıpası,demir atmazdı,
Ne bir dostluğa,ne de pişmanlığa.
Gülerdin...
Gözlerindeki derin duygular
Aslında ele verirdi seni,
Korkardı onlar,sahiplenilmekten,
Sahiplenmekten...
Görürdüm o toprak rengi gözlerinde.
Bazen meltem olur eserdin,başımda,
Bazen martı olur kaçardın,
Tutamazdım...
Bazense umut dolardı sözlerin,
Gülerdim...
Şimdi yine aynı gemiler,sahipsiz limanlarda,
Aynı duygu yüklü,gemiler,
Bin yine onlardan birine ve git,
İstersen...
Ama bu sefer bil ki;
Sahipsiz limanlar,sevgi dalgalarından
Yoksundurlar...