Vuslata kâlem değmez derlerdi de inanmazdım,
Ruhuma sîne çekilirmişte hiç aldırış dahi etmezdim,
Herşeyin bir çıkarı olu veriyormuş demek
Şimdi hasretle iç içeyim ..
Bir oda da yanlız tek dostum yanımdaki sigaram!
Ve arkadaşlık ediyor bana
Beni o tek dinliyor ve benim anılarımı hatırlıyor
Bir iç çekiş yaşıyorum sanki ..
Dönüp bakıyorum vuslata iz hep
Geride kalan bir iz çarpıyor gönlüme doğru
Sızım sızım sızlatıyor
Yüreğim hasrete gebeleşiyor aniden ..
Kâlemim ise ne dediğini dahi bilmiyor
Ne yazacağını aldırış dahi etmiyor
Hani yürek sızılı ya, hani gönlüm hasret ya
Dert ediyor bana ..
Mısralarım gülüyor sanki
Ağlanacak haline
Üzgün duruşunu hiç gözüne kestirmeden
Yaralarına merhem arıyor ..
Bir ahh'ın sonunda
Külleşen sigarasından bir iç çekiyor
Kafa dönüyor
Gönlü hasret vuslatında ..
Yüreği yâr-en deyip çarparken
Gözlerinin önüne hatıralar süzülüp yaş damlıyor
O da biliyor ki hasrettir
Ne ediceği ne yapacağı kim bilebilir ..
Beden hali çökmüş, ruhu bitkin, gözü kanlı şair
Saat geceye sıfıra dört kala
Anılarıyla birlikte bu şiiri yazıyor
Uzaktaki sevdasına, yüreği dolu sevgisini yolluyor ..
"Ve şu satırları ile şiirine son veriyor"
Yüreğime iyi bak olur mu!
Çünkü bu yürek gerçekten sana sevgisini açtı
Bir ömür boyu da daima yaşatacak
Vuslata giden tüm yollarda