A:Çocuğum kapa şu buzdolabını artık…
Ç:Yaa yiyecek bir şey arıyorum!
A:Bulamadın mı hala! 2dk 54 saniyedir açık o dolap!!
Ç:yaa ama ben acıktım!
A:Zıkkımın kökü var şu dolapta…
Ç:Hönk?!!



A:Hüsamettin kalk o koltuktan! Yeni sildim daha!
Ç: oturuyorum ama!!
A:Git başka yere otur!
(Çocuk başka koltuğa oturur)
A:Hüsamettin kalk o koltuktan bakayım Ben sana o koltuğa oturma demedim mi?!
Ç: !!!

Bu kez kurbanımız kız çocuğudur… Ve o kızımız da her Türk annesinde olduğu gibi annesi tarafından ev hanımlığıyla ilgili çalışmalar içerisinde kalmıştır…


A:Ayşeee bana elektrik süpürgesini getir!
K:Tırnaklarım ojeli...
A:Aaaaa biz sizin zamanınızda evin işlerini yapardık bee!!
Annemiz bizden süpürge istemeyi bırak,bize cam kapı pencere sildirirdi…Biz sizin zamanınızda böyle miydik?!
Şimdiki kızlar üşengeç işte ne yapacaksın…
Bizim zamanımızda…
K:Offf tamam anne getiriyorum!!


(Bu kez de anne uzun uğraşlar sonucunda kızını yardım etmesi için ikna eder ki…)

A:Ayşe ben köfteyi yaparken sen de çorbayı yap bakayım!
K: Offf tamam
A: Düzgün yap ama!!
K:Tamam!!

(kısa süre sonra kız çorbayı yapar…)

A:Iyyy bu ne yaa!!Ne biçim çorba!!
Tuzu yok, hiçbir şeyi yok…
Saman gibi ne bu böyle!!! ahh ahh bir çorbayı bile beceremiyorsunuz!!
Pes artık!!

K:Anne çorba yapmayı ben sokakta öğrenmedim herhalde…sen öğrettin!
A: !!!

(akşam baba gelir eve… Çorbayı çok beğenir…)

B:Hanım eline sağlık… Bu çorbanın güzelliği ne böyle…
K:Baba çorbayı ben yaptım…
B:Çok güzel olmuş..Eline sağlık kızım…
A:Aman sizde tabi ikisi de birbirinden beter… Biri yumurta kırmayı bilmez… Öbürü pilav gibi çorba yapar… Sonuç da bu tabi!!
K:Annneee!!


(Bir de annelerin genç kızlarını evlendirme çabaları vardır..)


A:Ayşe aşağı mahalleden Hayriyenin oğlu İsmail seninle evlenmek istoyormuş…
K:Anne ben evlenmeyi falan düşünmüyorum…
A:Ama çocuk hem zengin hem kibar hem yakışıklı…
K:Anne istemiyorum dedim…
A:Peki o zaman yukarı mahalleden Hüseyin’e ne dersin?
K:anne istemiyorum ben evlenmek yaa!!
A:O zaman nişanlanırsınız… Belki ilerde evlenmek istersin…
K:!!!!!