‘…kim bilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi…
kaç kişi güzelliğini sevdi…
belki gerçek aşkla; belki değil…
ama bir tek kişi seni sevdi…
bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi…’




‘… zarif kadınlar daha çok sevilirler…
hele ince bilekleri olanlar, daha da çok…
kadınsan ince olacak bileklerin, erkeksen de seveceksin ince bilekli bir kadını…
belki aşkın karşılıksız kalacak,
hatta belki bildiğin bütün duaları okuyacaksın tanrıya…
hislerini dökebilmek için tüm hislerini bu uğurda…
elde edemedikçe, daha da coşacak çünkü kelimelerin…
içini çeke çeke, için gide gide yazıp duracaksın…
bitmesin, ölmesin isteyeceksin aşkın…
bir yandan da bu karşılıksız aşka daha fazla yüreğin dayanmıyormuş gibi gözüküp nalara atacaksın…
öpemeyeceksin belki ama, tek gerçeğin bu olacak…
gerisini sen yaratacaksın…
kimse, o bile, tek keime edemeyecek…
tüm kelimeler sana hizmet ediyor olacak…

darmadağın olacaksın belki, günlerce, aylarca, yıllarca…
ama yaşlandığını bile hissetmeyeceksin…
tam umudu kesmişken bir şey olacak, yine alıp koyacak seni o aşkın önüne…
sen yorgun ve memnun devam edeceksin yoluna…
savaşıp duracaksın ve her seferinde kaybedeceksin belki de…
ki, bu sana göre aşkı kazanmak olacak…
bırakacaksın mevsimler birbirine onsuz bağlansın ve sen sevmeye devam edeceksin…
çok seveceksin hep…
yıllar boyunca vazgeçmeden…
elde edemesen de bir türlü o ince bilekli kadınını…