Hiç ıslanmamış insanların şiiri bu,
Yağmuru Türkçe'ye çevirmek zor.
Her bakışta başka bir brons tebessüm,
İyi güzel ama, gelde anlat bu insanlara Aşkın ne olduğunu.
Nereden bilecekler Eylülün kokosunu
Kimbilir Kasımın bıçak yarasını..

Ayrı kara parçalarında ortak gökyüzüne bakmanın avuntusu var şimdi.
Üzerine yatamadığımız bir yatak gibi kaldı aşkımız.
Ne denirki bu aşkın adına?
Çarşafı bulunmayan bir sevdamız var şimdi..

Bir roman kahramanı kadar güçlü görüne bilirim,
Ama biraz daha orada durursan yalvarım ağlaya bilirim,
Hayatımın şarkısı...

__________________