İki aslan ormanda takılırken fena halde canları sıkılır. ne yapsak ne etsek diye düşünürlerken önlerinden bir tavşan geçer. aslanlardan biri tavşana seslenir;
- gel lan burayaa tavşan denyosu.
- buyur abi.
- senin niye şapkan yok lan?, der ve iki aslan tavşana patır kütür girişirler.

ağzı burnu birbirine giren tavşan sessizce olay mahalinden uzaklaşır. bir kaç gün sonra aslanlar yine sigaralarını yakmış sıkıntıdan patlarlarken tavşan yürümektedir. aslanlar yine büyük bir sevinçle tavşanı yanlarına çağırırlar ve 'senin niye şapkan yok lan?' diyerek pata küte girişirler. bu olay bir kaç kez tekrar eder. artık tavşan yara bere içindedir ve sürünerek haraket etmektedir.

gel zaman git zaman birgün aslanlar kendi aralarında konuşurlarken bir aslan diğerine 'ya bilader biz bu tavşanı hep niye şapkan yok lan diye dövüyoruz. ben sıkıldım. başka bir bahane bulalım öyle dövelim şunu'der. napalım napalım diye düşünürler ve akıllarına şu fikir gelir. 'çağıralım bu tavşanı, para verelim buna, git lan bize sigara al gel diyelim. kısa alırsa niye uzun almadın, uzun alırsa niye kısa almadın lan der ve döveriz'. fikir akıllarına yatar ve uygulamaya koyulurlar. zavallı tavşan sürüne sürüne önlerinden geçerken aslanlar tavşanı çağırırlar ve aralarında şu muhabbet geçer.

aslanlar: gel lan buraya, git bize şurdan bir paket marlbora al gel.
tavşan: tamam abi kısa mı olsun uzun mu olsun?
aslanlar: senin niye şapkan yok lan?