Sanırım sen de gelmeyeceksin ya zaten…


Hiç gelmedin! Ama hep beklendin en özel kuytularda ağırlanmak için…


Ben yine de bir ümit bekledim Gelirsen sesini duymazsam geri gidersen diye kapılarımı hep açık tuttum Gelmedin ya da ben görmedim geldiğini…


Beynim düşüneceği milyarlarca şeyi düşünmüş; kalbim atacağı milyarlarca atışı yapmış gibi sanki…
Kendilerine tanınan zamandan çok önce


Çok yoruldum seni beklemekten gelmeyeceğini bile bile beklemekten


Gülüşündü beni hayata bağlayan Yıllar boyu hayalimde beni yaşatan Sensizlikle oluşmuş bir hastalık vardı içimde Bu amansız hastalıktan daha kötüydü Beni içten içe kemiren benim yıkılmama sebep olan bir hastalıktı Tıbbın mucizeleri belki beni iyileştirebilirdi ya sensizliğin ilacı ve mucizesi neydi ki? Sen miydin? Ya da benim seni içten içe sevmem miydi? Acaba…


Artık geldiğinde ben olmayacağım…