Mart 21,2009 / 23:52

Her zamanki gibi yine bir gunu ardinda biraktim. Arda birakilan keske bir tek zaman olsaydi. Gunden gune hayatin kacinilmaz suprizleri ile karsi karsiya geliyor ve cikmakta oldugum bu merdivende bir adim daha yaklasiyorum zirveye. Bu zirve herkes icin farkli olabilir; bir ogrenci icin yeni bir yilin baslamasi, sevenlerin bulusmasi yahut askerin eve dönüsüdür fakat benimkisi bu degil. O zirve tarifsiz bende. Tek bildigim her gun biraz daha büyümem. Bugun bir cok sey oldu ama en onemlisini paylasmak istedim. Sabah uyandim ve sabah yuruyusune ciktim kafam cok dalgin oldugundan ve de henuz uyku sersemi oldugumdan dolayi yolun kapali oldugunun farkinda degildim. Farkina vardigim an bayagi ilerlemistim acaba dedim gerimi donsem yoksa ilerimi gitsem illaki bir duvar yada kestirme vardir diger caddeye cikmak icin diyerekten devam ettim. Yurudum yurudum sonuna geldim tabiiki de yanilmisim Yokmus onca yolu bosuna geldim ah ben kendi kafama yaniyim diyerek soylenirken geri dondum yoldan yokusu cikiyordum bir de ne goruyum ; az once gectigim yolun ustunde gecis kapisi yapilmis direk caddeye cikiyor. Bilmiyorum ne oldu birden aklima felsefelik bir dusunce geldi. Hani Arsimet suyun kaldirma gucunu banyo yaparken tesadufen bulmustu ya onun gibi birseydi bu. Birden kendi kendime dusundum az once o kadar endiseliydim ki buradan gectigim halde bu kapiyi goremedim; tam pes ettim yoldan geri donmeye karar verdim kapinin orda oldugunu gordum. Acaba hayatimi da boyle yasiyorum diye sorguladim kendi kendimi. Yaniti evet idi. O kadar mesguldum ki etrafimda olup bitenlerin farkinda bile degildim. Farkindaydim goruyordum ama oylesine. Bir sey istedigimizde sadece ona odaklanirsak oyle bir körlesiyoruz ki etrafda olan biteni hatta diger cozum yollarini goremicek kadar habersiz oluyoruz. Bundan sonra biraz daha dikkatli olmam icin elimden geleni yapmaliyim umarim hayatta basarili olurum. Benim icin basari zengin olmak yada buyuk ödüller almak ile olculemez. Asil basari Allah'in yarattigi farkli kisilikli insanlari icinde hep birlikte gecine bilmek; bu hayat yolunda kendi ayaklarinin ustunde durabilicek maddi ve manevi guce sahip olmaktir.