-Kabza-mda körüklü bir intikam
Irmaklar misali akıyor kalbim
Gecenin siyahında bir beyazlık
Karartıyor şafağın gri rahmini
Ve döl değmemiş kuytu sokaklar
Kaldırım yeşiline soyunuyor inatla



''Tut''(sak)..lığı yeni değil göğsümün
Müfessir kavgaların sağanağında
Çok can çekti inancım ve aşkım
Sırt çevirdim sorgusuz yağmurlara
Kan sularında yıkadım saçlarımı
Ve kalbine yürüdüğüm bu şehirden
Asırlar yudumladım her nefeste


Bulutların avcuna hınç aşıladım diye
Kar taneleriyle yıkadım esmerliğimi
İhanetten nasibini alınca sahra kuşu
Süvari bakışlı mor kartallara tutundum
Öksüz serçelerin dudağındaki mırıltı
Ve şehrin kalbini kesen ateşten makas
Beni sonsuz bir savaşa sürüklüyordu

Zindanları avuçlamak zor değildi
Ve zor değildi küfretmek geceye
Bir gök kadar gürlemeliydi sesim
Ve şimşekler çakmalıydı gözlerimde
Azrail siyahlığına bürünen gölgem
Güneşe kibrit çakmalıydı korkusuzca
Ve kara şahinlerin kılcal damarlarına
Ölümsüzlük duası üflemeliydi dilim



Türküsü çalınmış çocuklar ağlamadan
Kaçmalıydım bu şehirden apar topar
Ardımda cellat yanığı düşler bırakıp
Gökkuşağından çaldığım yedi intiharı




Devrik kızların kalplerine kusmalıydım
Ve matemine soyunduğum med akşamlarını



Şeytanların paslı dudaklarına değdirip
Sabahın kara gözlerine mühürlemeliydim


Ama yenildim bende her asi savaşçı gibi


Kendi duvarımı kendi yumruğumla kırıp
Düşen her taşı ciğerimle öpmek istedim
Fakat yorgun gövdeme mahşer çiseledi
Ve bozdum aşktan yana tüm yeminleri
Vurgun yedim hançer saplı caddelerden
Kırmızı akşamların esaretine düşünce
Kendi kızıl kanımın bile düşmanı olup
Boşalttım bütün damarlarımı umarsızca



Kınası çizilmiş bir karanfil türküsü bu
El değmemiş denizlerin yassı matemi
Tanı beni ey korkusuz korkuların şâhı
Hoyrat yamaçların dul çocuğuyum ben

Mısramsı bedenimden dökülen harfler
Karıncaların kıyamet tutkusuna meftun
Ve sizin cehennem sanıp kaçtığınız yerde
Ben sevdalarımı üşütürüm korkusuzca