1Bir canlının üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş, sertçe bölüm, °kışır.
Ağaç kabuğu. Meyve kabuğu. Midye kabuğu.

2Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü.

3Bir sıvı ya da gazyuvarlağını dıttan saran, sert katman.

4Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi ya da boynuzsu örtü, kavkı.
"Kumların, çakılların üzerindeki deniz böceklerinin kabuklarını toplarmış." -

5Deri üzerinde bir yaranın ya da sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm.
"Çocukların zayıf çenelerinde kararmış yara kabukları vardı." -

6Bir kimseyi başkalarıyla ilişki kurmaktan uzaklaştıran şey.
Kabuğundan dışarı çık, insan içine gir artık.