Sessizce akıp geçiyorsun gönlümün sahilinden
Bu şehir denizini de kaybediyor mavisini de
Kudurmuş dalgaların narası
Martıların çığlığı düğümleniyor boğazıma
Ve Eylül rengi bir hasret birikiyor içimde...

Demek gidiyorsun
Dalga dalga kopuyorsun yüreğimden
Sessiz bir gemi demir atıyor kıyılarıma
Seni kaybetmenin korkusu gözlerimde
Çaresizlik tokat gibi iniyor yüzüme
Yıldız yıldız sönüyorum
Ve yapayalnızım denizler dolusu kederimle...

Varsın güneş doğsun bana ne bundan
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Kan kırmızı sisler inmiş gecelerime
Kulaklarımda karanlığın uğultusu
İçimde dört duvar hasret
Tetikte bir aşkın son mermisi gibiyim...